Οι νέες γενιές είναι οι μεγαλύτεροι χαμένοι της οικονομικής κρίσης στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Μελέτη του γερμανικού ινστιτούτου Bertelsmann υποστηρίζει πως οι περιορισμένες προοπτικές για σημαντικό τμήμα της ευρωπαϊκής νεολαίας, σε κάθε χώρα, διευρύνουν σημαντικά τον κίνδυνο μελλοντικής φτώχειας και αποκλεισμού για 26 εκατομμύρια άτομα νεαρής ηλικίας.
Το 27,9% του πληθυσμού της ΕΕ που είναι κάτω των 18 ετών απειλούνται από τη φτώχεια και τον κοινωνικό αποκλεισμό, ενώ μελανές είναι οι προοπτικές 5,4 εκατομμυρίων νέων που είναι άνεργοι, δεν πηγαίνουν σχολείο και δεν βρίσκονται σε μαθητεία.
Σύμφωνα με ινστιτούτο, το κοινωνικό χάσμα στην Ευρώπη είναι μεγαλύτερο μεταξύ βορρά και νότου, αλλά και νέων και ηλικιωμένων.
Μόνο στην Ισπανία, την Ελλάδα, την Ιταλία και την Πορτογαλία ο αριθμός των νέων που απειλούνται με φτώχεια και κοινωνικό αποκλεισμό αυξήθηκε κατά 1,2 εκατομμύριο από το 2007, φτάνοντας τα 7,6 εκατομμύρια από 6,4 που ήταν.
Οι νέοι αυτοί ζουν σε νοικοκυριά που κερδίζουν λιγότερο από το 60% του μέσου εισοδήματος, υποφέρουν από σοβαρές υλικές ελλείψεις ή μεγαλώνουν σε σπίτια όπου ουσιαστικά δεν υπάρχει εισόδημα.
Επιπλέον πολλοί Ευρωπαίοι πολίτες ηλικίας 20 με 24 ετών βρίσκονται σε μια πολύ δύσκολη θέση. Σε αυτή την ηλικιακή ομάδα 5,4 εκατομμύρια (17,8%) ούτε εργάζονται ούτε σπουδάζουν.
Το ποσοστό τους έχει σημειώσει αύξηση από το 2008 σε 25 χώρες της ΕΕ, σε κάποιες μάλιστα μεγάλη. Μόνο στη Γερμανία και τη Σουηδία έχουν βελτιωθεί οι προοπτικές αυτής της ηλικιακής ομάδας τα τελευταία χρόνια.
Αντίθετα στη νότια Ευρώπη καταγράφεται η πιο αρνητική εξέλιξη: στην Ισπανία το ποσοστό των νέων 20 με 24 ετών που δεν εργάζονται ούτε σπουδάζουν αυξήθηκε από το 16,6% στο 24,8%, ενώ στην Ιταλία από το 21,6% στο 32%.
Και την ώρα που από το 2007 αυξήθηκε το ποσοστό των νέων που απειλούνται από τη φτώχεια, ο αριθμός των ηλικιωμένων άνω των 65 ετών μειώθηκε στο ίδιο διάστημα από το 24,4% στο 17,8%. Ο βασικός λόγος για αυτό είναι το γεγονός ότι, παρά την κρίση, οι συντάξεις και τα κοινωνικά επιδόματα για τους ηλικιωμένους δεν μειώθηκαν τόσο όσο τα εισοδήματα του νεότερου πληθυσμού.
Ο πρόεδρος του ιδρύματος Άαρτ ντε Γκέους προειδοποίησε για τις επιπτώσεις της τάσης. «Δεν αντέχουμε ούτε κοινωνικά ούτε οικονομικά μια χαμένη γενιά στην Ευρώπη. Η ΕΕ και τα κράτη μελη πρέπει να καταβάλουν ιδιαίτερες προσπάθειες για να βελτιώσουν σημαντικά τις προοπτικές των νέων», τόνισε.
