Η διατήρηση των υπαρχόντων και η δημιουργία νέων θέσεων εργασίας στον ιδιωτικό τομέα είναι το μέγιστο οικονομικό και κοινωνικό θέμα στην Ελλάδα αυτή την στιγμή. Πόσο όμως αυτό αποτελεί ουσιαστική προτεραιότητα για την πολιτεία; Και με ποιον ακριβώς τρόπο θα δημιουργηθούν θέσεις εργασίας, αν δεν προσελκύσουμε ξένα κεφάλαια και αν δεν ενισχύσουμε τις υπάρχουσες επιχειρήσεις –και μάλιστα τις μικρομεσαίες που αποτελούν και την καρδιά της ελληνικής οικονομίας;
Η έξοδος από την κρίση -η πολυπόθητη ανάπτυξη- συνδέεται κατά βάση με το πιο σύντομο «ανέκδοτο» αυτή την στιγμή στη χώρα μας: την μικρή και μαγική λέξη «επενδύσεις».
Ο τρόπος με τον οποίο δρα η παρούσα κυβέρνηση κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων με τους θεσμούς δείχνει παντελή έλλειψη υπευθυνότητας και κοινής λογικής –και η ενίσχυση της επιχειρηματικότητας, που συνοδεύεται από δημιουργία θέσεων εργασίας στον ιδιωτικό τομέα, είναι μάλλον το τελευταίο που μπαίνει στο τραπέζι.
Η πολιτική αβεβαιότητα εξακολουθεί να έχει δυσάρεστες συνέπειες όχι μόνο στο εξωτερικό αλλά -κυρίως- στο εσωτερικό της χώρας. Το πλήγμα για την αγορά εργασίας μπορεί να είναι ισχυρό. Η αγορά -με τον ένα ή τον άλλο τρόπο- μέσα στο 2014, φαινόταν να έχει βρει κάποιες ισορροπίες. Τους τελευταίους μήνες, όμως, η κατάσταση μοιάζει περισσότερο ρευστή από ποτέ. Η έλλειψη ικανότητας των πολιτικών στελεχών στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ να συνεννοηθούν και να καταλήξουν σε ένα πλαίσιο μεταρρυθμίσεων που θα επανεκκινήσει την ελληνική οικονομία, μπορεί να οδηγήσει την αγορά εργασίας σε κατάρρευση, σε ακύρωση τα πλάνα των εταιρειών για ανάπτυξη, σε πάγωμα των θέσεων εργασίας και προφανώς σε λουκέτο πολλές εταιρείες.
Ας το δούμε πρακτικά: Αν σε μια εταιρεία, η ομάδα διοίκησης είχε διάσταση απόψεων, η εταιρεία θα έμενε ακυβέρνητη; Τα στελέχη της θα σήκωναν τα χέρια ψηλά, χωρίς να παίρνουν αποφάσεις και θα έμεναν αδρανείς μέχρι να βρεθούν οι νέες ισορροπίες ανάμεσα τους; Σίγουρα όχι.
Οι Ευρωπαίοι μιλούν για δημιουργία θέσεων εργασίας συνεχώς. Ο Γερούν Ντάισελμπλουμ επαναφέρει το θέμα ξανά και ξανά σε κάθε συνάντηση με τους εκπροσώπους της ελληνικής κυβέρνησης. Ο Μπάρακ Ομπάμα θεωρεί τη δημιουργία θέσεων εργασίας προτεραιότητα για τις ΗΠΑ και πιστεύει ότι με αυτόν τον τρόπο θα ενισχυθεί και θα διευθυνθεί η μεσαία τάξη. Με λίγα λόγια σε όλο τον δυτικό κόσμο, εκτός από τη Ελλάδα, αντιλαμβάνονται την ανεργία, ως θέμα υψηλής προτεραιότητας και έχουν αποφασίσει να λάβουν μέτρα για να το αντιμετωπίσουν.
Τι δεν έχει καταλάβει, λοιπόν, η ελληνική κυβέρνηση για την ανεργία; Πόσο ακόμα θα ασχολείται μόνο με το θέμα των μισθών και των προσλήψεων στο δημόσιο; Και πόσο ακόμα θα επικεντρώνεται σε φοροεισπρακτικά μέτρα, χωρίς καμία απολύτως μέριμνα για ανάπτυξη, για επενδύσεις, για δημιουργία φιλικού περιβάλλοντος προς τον σύγχρονο επιχειρηματία, που δεν είναι κατ’ανάγκη κλέφτης, φοροφυγάς και απατεώνας, αλλά προσφέρει θέσεις εργασίας και συμβάλει στην ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας;
Η προσέλκυση των ξένων επενδύσεων είναι απαραίτητη για την καταπολέμηση της ανεργίας. Μπορεί όμως να διασφαλίσει η ελληνική κυβέρνηση το σταθερό οικονομικό περιβάλλον αυτή τη στιγμή, όταν δεν μπορεί να αποφασίσει για το ΦΠΑ, εν μέσω της τουριστικής περιόδου; Και με την αβεβαιότητα να παρατείνεται;
Υπάρχουν επομένως σημαντικά ερωτήματα στα οποία η πολιτεία καλείται να δώσει απαντήσεις:
-Αποτελεί προτεραιότητα η στήριξη των μικρομεσαίων ελληνικών επιχειρήσεων;
-Θέλουμε η Ελλάδα να είναι ελκυστικό μέρος για τις πολυεθνικές; Θέλουμε ξένοι επενδυτές να φέρνουν την επιχείρησή τους εδώ; Θέλουμε να έχουμε ένα ευέλικτο και υποστηρικτικό νομικό πλαίσιο;
-Μας ενδιαφέρει να γίνουμε κέντρο υποστήριξης εργασιών για την ευρύτερη περιοχή, για πολυεθνικές επιχειρήσεις; Ή προτιμάμε να στήνουν αντίστοιχα κέντρα σε χώρες του πρώην ανατολικού μπλοκ;
Τα παραπάνω ερωτήματα συνδέονται με μια ευρύτερη δομημένη στρατηγική καταπολέμησης της ανεργίας –εκτός κι αν θεωρούμε καταπολέμηση της ανεργίας, τις θέσεις τύπου φιλοδώρημα και αναφέρομαι στις επιδοτούμενες θέσεις εργασίας 6μήνου/8μήνου.
Επιτέλους για μια φορά, ας ακούσει η πολιτεία τον παλμό της αγοράς κι ας λάβει υπόψιν της και την πραγματικότητα του ιδιωτικού τομέα, του τομέα που τελικά στηρίζει την οικονομία και παράγει. Και για να υπάρχει δραστηριότητα, για να γίνουν επενδύσεις και να δημιουργηθούν θέσεις εργασίας, χρειάζεται ένα σταθερό και προβλέψιμο οικονομικό περιβάλλον. Ποιος Έλληνας ή ξένος θα επενδύσει σε μια χώρα με συνεχείς αλλαγές και ανατροπές, που δεν γνωρίζει ποια νέα φορολογική μεταρρύθμιση θα γίνει αύριο; Μιλώντας με συνεργάτη μας σε πολυεθνική εταιρεία στον χώρο της υγείας, μας ανέφερε ότι σε χώρες όπως η Αίγυπτος και η Συρία έχουν κάνει την τελευταία 10ετία φορολογικές μεταρρυθμίσεις που μετριούνται στα δάχτυλα του ενός χεριού και μόνο. Βέβαια, πέρα από αυτό, είναι σημαντικό να δημιουργηθούν και κατάλληλες υποδομές, όπως πχ στο δίκτυο μεταφορών μας, ώστε να συνάδει με την γεωγραφική μας θέση – θα μπορούσαμε να είμαστε η ουσιαστική πύλη εισόδου για την Ευρωπαϊκή Ενωση από την Ανατολή. Ακόμα και η δημιουργία τέτοιων δομών, συνεπάγεται θέσεις εργασίας.
Πιστεύω ότι είναι η τελευταία μας ευκαιρία να σοβαρευτούμε για να μπορέσουμε επιτέλους να ανακάμψουμε και να γίνουμε περισσότερο ανταγωνιστικοί κι ελκυστικοί για νέες επενδύσεις, που είναι μονόδρομος για την ανάπτυξη, μονόδρομος για την κατά μέτωπον επίθεση στην ανεργία. Αν δεν προχωρήσουν άμεσα οι διαρθρωτικές αλλαγές, με βάση ένα συγκροτημένο και στοχοποιημένο πλάνο, φοβάμαι ότι δεν θα υπάρξει επιστροφή. Εκτός κι αν έχουμε εναποθέσει τις ελπίδες μας, στο κράτος – πατερούλη, που θα μας ζει όλους εσαεί…
* Η κα Ρεβέκκα Πιτσίκα είναι CEO της εταιρείας επιλογής στελεχών People for Business
ΠΗΓΗ: Capital
