Η αυξημένη, 7μελής σύνθεση του ΣΤ΄ Τμήματος του Συμβουλίου της Επικρατείας, με την υπ’ αριθμ’ 819/2015 απόφασή της, έκρινε ότι είναι επιτρεπτή μεν η κατάσχεση κινητής περιουσίας του ελληνικού Δημοσίου, όπως είναι τα χρήματα που υπάρχουν στα ταμεία των ΔΟΥ, αλλά υπό την προϋπόθεση ότι δεν δημιουργείται κίνδυνος ανατροπής της εκτέλεσης του κρατικού προϋπολογισμού.
Το ανώτατο ακυρωτικό δικαστήριο (πρόεδρος Αθανάσιος Ράντος και εισηγήτρια η σύμβουλος Επικρατείας Μαρία Καραμανώφ) έκρινε ότι ήταν νόμιμη η κατάσχεση του ποσού των 22.800 ευρώ που είχε επιδικαστεί στον πολίτη λόγω του τραυματισμού του από στρατιωτικό αυτοκίνητο.
Το εν λόγω ποσό επιδικάστηκε από το Διοικητικό Εφετείο Θεσσαλονίκης.
Στη συνέχεια ο πολίτης κοινοποίησε στο Δημόσιο την δικαστική απόφαση προς εκτέλεση, αλλά το Δημόσιο δεν συμμορφώθηκε.
Κατόπιν αυτού, ο πολίτης με έκθεση αναγκαστικής κατάσχεσης κινητών πραγμάτων, κατάσχεσε μέσω δικαστικού επιμελητή το ποσό των 22.800 ευρώ από το ταμείο της ΔΟΥ Ενσήμων Αθηνών.
Αμέσως, το ελληνικό Δημόσιο άσκησε ανακοπή κατά της αναγκαστικής κατάσχεσης και πρόβαλε ότι ήταν παράνομη η κατάσχεση των εσόδων από τη διαχείριση ενσήμων, γιατί πρόκειται για δημόσια περιουσία αφιερωμένη στην εκπλήρωση δημοσίων σκοπών (κρατικός προϋπολογισμός).
Ωστόσο το ΣτΕ σημειώνει ότι «από το άρθρο 95 παράγραφος 5 του Συντάγματος, το οποίο επιτάσσει τη συμμόρφωση προς τις δικαστικές αποφάσεις, σε περίπτωση εκδόσεως δικαστικής αποφάσεως η οποία υποχρεώνει το Δημόσιο σε συμμόρφωση και εφ’ όσον η υποχρέωση αυτή συνίσταται στην καταβολή χρηματικού ποσού, ο ιδιώτης διάδικος δύναται, για την ικανοποίηση της απαιτήσεως του, να χρησιμοποιήσει τα μέσα αναγκαστικής εκτελέσεως κατά του Δημοσίου και, ειδικότερα, να προβεί στην αναγκαστική κατάσχεση ταμειακών διαθεσίμων, χρημάτων δηλαδή του Δημοσίου, στην οικεία οικονομική υπηρεσία».
Και αυτό γιατί σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία (νόμος 3068/2002) «στην περιουσία του Δημοσίου, στην οποία και μόνον επιτρέπεται να γίνει αναγκαστική κατάσχεση, περιλαμβάνονται και τα χρηματικά διαθέσιμα του Δημοσίου, ανεξάρτητα από την πηγή από την οποία προέρχονται».
Παράλληλα, το ΣτΕ επικύρωσε την εφετειακή απόφαση που έκρινε ότι δεν είναι ακατάσχετα το σύνολο των χρημάτων που βρίσκονται στα ταμεία των ΔΟΥ, επειδή αποσκοπούν στην πληρωμή των εγγεγραμμένων στο ετήσιο προϋπολογισμό δαπανών και ενώ από την άλλη πλευρά υπάρχει το συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα δικαστικής προστασίας το οποίο εμφανίζεται με την μορφή αναγκαστική κατάσχεσης κινητής περιουσίας.
Όπως υπογραμμίζουν οι σύμβουλοι Επικρατείας για «να υπερκαμφθεί το συνταγματικά προστατευμένο συνταγματικό δικαίωμα της δικαστικής προστασίας απαιτείται επιπλέον να δημιουργείται κίνδυνος ανατροπής της εκτέλεσης του κρατικού προϋπολογισμού ως προς την εκπλήρωση των δαπανών», όμως τον τελευταίο αυτό ισχυρισμό δεν τον προέβαλε το Δημόσιο. καταλήγει το ΣτΕ.
Τελικά, απορρίφθηκε η αίτηση αναίρεσης του Δημοσίου κατά της εφετειακής απόφασης και νομιμοποιήθηκε η κατάσχεση.
