Οι πολιτικές λιτότητας βλάπτουν σοβαρά τις προαγωγές και τη θέση των γυναικών στην εργασία τους, σύμφωνα με μια έκθεση της υπηρεσίας των Ηνωμένων Εθνών για την ισότητα των φύλων και τη χειραφέτηση των γυναικών «ΟΗΕ Γυναίκες» που δόθηκε στη δημοσιότητα στο Λονδίνο.

Στην έκθεσή της, η ΟΗΕ Γυναίκες εκφράζει τη θλίψη της που «σε μια εποχή παγκόσμιου πλούτου χωρίς προηγούμενο», εκατομμύρια γυναίκες είναι αναγκασμένες να αποδέχονται θέσεις εργασίας με χαμηλή αμοιβή και «μέτριας ποιότητας» ενώ ταυτόχρονα τους αρνούνται «βασικές υπηρεσίες υγείας, αλλά και την πρόσβαση σε καθαρό νερό και σε αξιοπρεπή συστήματα υγιεινής».

«Για να αναπτύξουμε δικαιότερες και πιο βιώσιμες οικονομίες, οι οποίες να λειτουργούν τόσο για τις γυναίκες όσο και για τους άνδρες, ένα μέλλον με μεγαλύτερη λιτότητα και δημοσιονομικές περικοπές δεν αρμόζει πλέον», υπογραμμίζεται στην έκθεση που παρουσιάστηκε μετά την 4η Παγκόσμια Διάσκεψη για τις Γυναίκες που φιλοξενήθηκε στο Πεκίνο και κατάρτισε ένα φιλόδοξο πρόγραμμα για την προώθηση της ισότητας των φύλων.

Σε παγκόσμιο επίπεδο, ο μέσος μισθός των γυναικών είναι μικρότερος κατά 24% εκείνου των ανδρών και το χάσμα διευρύνεται ακόμη περισσότερο για τις γυναίκες που έχουν παιδιά.

Για παράδειγμα, στη Νότια Ασία η διαφορά του μισθού μεταξύ των ανδρών και των γυναικών με παιδιά φτάνει το 35%. Στη Γαλλία και τη Σουηδία οι γυναίκες σε όλον τον εργασιακό βίο τους θα κερδίσουν συνολικά 31% λιγότερα χρήματα απ’ ό,τι οι άνδρες· στη Γερμανία το ποσοστό αυτό αυξάνεται στο 49% και στην Τουρκία εκτοξεύεται στο 75%.

«Από τη Γουόλ Στριτ μέχρι τα χωράφια με τα ζαχαροκάλαμα, οι κανόνες διαμορφώνονται σε βάρος των γυναικών» υπογράμμισε η εκτελεστική διευθύντρια του ΟΗΕ Γυναίκες, η Πουμζίλε Μλάμπο-Νγκούκα.

Οι γυναίκες αναλαμβάνουν ακόμη το μεγαλύτερο μέρος της απλήρωτης εργασίας, που οι πολιτικές λιτότητας και οι περικοπές έχουν εντείνει, τονίζεται στην έκθεση.

Οι δημόσιοι πόροι δεν διοχετεύονται στις κατευθύνσεις που χρειάζονται περισσότερο, για παράδειγμα στην εξασφάλιση πόσιμου νερού και αποχετευτικών συστημάτων, στις υπηρεσίες υγείας και στις αξιοπρεπείς υπηρεσίες αρωγής για τα παιδιά και τους ηλικιωμένους.

«Όπου δεν υπάρχουν δημόσιες υπηρεσίες, το βάρος πέφτει στις γυναίκες και τα κορίτσια», συνέχισε η Μλάμπο-Νγκούκα.

«Χρειαζόμαστε πολιτικές που θα καταστήσουν δυνατό, τόσο για τις γυναίκες όσο και για τους άνδρες, ότι θα μπορούν να φροντίζουν τους αγαπημένους τους χωρίς να χρειαστεί να απαρνηθούν την οικονομική τους ασφάλεια και την ανεξαρτησία τους», πρόσθεσε.

Στις αναπτυσσόμενες χώρες, προσθέτει η έκθεση, έως και το 95% των θέσεων εργασίας όπου απασχολούνται γυναίκες δεν καλύπτονται από την εργατική νομοθεσία και οι εργαζόμενες δεν προστατεύονται από τις προνοιακές δομές.

«Ένα από τα κυριότερα προβλήματα είναι ότι το βάρος της οικιακής εργασίας συχνά το αναλαμβάνουν αποκλειστικά οι γυναίκες – είτε πρόκειται για το μεγάλωμα των παιδιών, τη φροντίδα των ηλικιωμένων ή το περπάτημα πολλών χιλιομέτρων καθημερινά προς αναζήτηση νερού», είπε η Μλάμπο-Νγκούκα.

Ακόμη και στις περιπτώσεις όπου οι γυναίκες έχουν πετύχει στην εργασία τους, εξασφαλίζοντας μια καλοπληρωμένη και υψηλή θέση, συχνά αντιμετωπίζουν προβλήματα που δεν απασχολούν τους άνδρες συναδέλφους τους.

Για παράδειγμα, στις χώρες της ΕΕ, το 75% των γυναικών σε διοικητικές θέσεις και το 61% των γυναικών στις υπηρεσίες παροχής υπηρεσιών έχουν υποστεί κάποιας μορφής σεξουαλική παρενόχληση στον χώρο εργασίας τους.