Αλλαγές στα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης για όσους έχουν διαδοχική ασφάλιση, προβλέπει εγκύκλιος την οποία εξέδωσε χθες ο ΕΦΚΑ. Πιο συγκεκριμένα, στην εγκύκλιο αναφέρεται ότι:
Με την εγκύκλιο 37/2017 δόθηκαν οδηγίες για την εφαρμογή των διατάξεων του άρθρου 19 του Ν.4387/2016 που αφορά θέματα Διαδοχικής ασφάλισης και την αντιμετώπιση των συνταξιοδοτικών περιπτώσεων ασφαλισμένων με χρόνο διαδοχικής ασφάλισης στους ενταχθέντες φορείς στον Ε.Φ.Κ.Α..
Με τις διατάξεις της παραγράφου 1 περιγράφεται η διαδικασία επεξεργασίας της αίτησης συνταξιοδότησης, οι προϋποθέσεις καθορισμού εύρεσης αρμόδιου φορέα για την κρίση του συνταξιοδοτικού αιτήματος και χορήγησης σύνταξης από τον ΕΦΚΑ με τις διατάξεις της νομοθεσίας του αρμόδιου ενταχθέντα φορέα.
Ειδικότερα, κατ’ εφαρμογή του άρθρου 5 του Ν. 3863/2010, ορίστηκε ότι για να κριθεί το δικαίωμα του ασφαλισμένου από τον ενταχθέντα φορέα στην ασφάλιση του οποίου πραγματοποίησε τον περισσότερο χρόνο ασφάλισης θα πρέπει ο ασφαλισμένος που αιτείται τη συνταξιοδότηση λόγω γήρατος να έχει συμπληρώσει ένα από τα όρια ηλικίας για συνταξιοδότηση που προβλέπει η νομοθεσία του τελευταίου ενταχθέντα φορέα.
Εξ αυτών προκύπτει ότι τα πρόσωπα που ασφαλίστηκαν διαδοχικά για να υποβάλλουν αίτηση συνταξιοδότησης στον ΕΦΚΑ με τις διατάξεις της νομοθεσίας του τελευταίου ενταχθέντα φορέα θα πρέπει να έχει επέλθει ο ασφαλιστικός κίνδυνος και στη περίπτωση του ασφαλιστικού κινδύνου λόγω γήρατος θα πρέπει ο ασφαλισμένος να έχει συμπληρώσει ένα από τα όρια ηλικίας για συνταξιοδότησης που προβλέπονται από τη νομοθεσία του.
Στις περιπτώσεις που από τη νομοθεσία του τελευταίου ενταχθέντα φορέα προβλέπονται περισσότερα από ένα όρια ηλικίας, θα λαμβάνεται υπόψη ένα από τα όρια αυτά.
Με την υποβολή της αίτησης και με το ισχύον δίκαιο κατά την υποβολή της αίτησης εξετάζεται κατ΄ εφαρμογή των διατάξεων περί διαδοχικής ασφάλισης του άρθρου 5 του Ν.3863/2010 εάν πληρείται η προϋπόθεση της επέλευσης του ασφαλιστικού κινδύνου – του ορίου ηλικίας για το γήρας.
Σύμφωνα με τις διατάξεις των παρ. 4 και 5 της υποπαρ. ΙΑ.4 του πρώτου άρθρου του Ν.4093/2012, θεμελιωμένα συνταξιοδοτικά δικαιώματα μέχρι 31.12.2012, λόγω συμπλήρωσης των προϋποθέσεων του απαιτούμενου χρόνου ασφάλισης και ορίων ηλικίας, όπου αυτά προβλέπονται, δεν θίγονται και δύνανται να ασκηθούν οποτεδήποτε.
Για τους ενταχθέντες φορείς των αυτοτελώς απασχολούμενων, και ελεύθερων επαγγελματιών το 60ο έτος της ηλικίας εξακολουθεί και παραμένει ένα από τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης που ορίζει η νομοθεσία τους, αφού αποτελεί όριο ηλικίας που απαιτείται κατά την άσκηση των ήδη θεμελιωμένων δικαιωμάτων από το 2012.
Από τα ανωτέρω προκύπτει ότι όταν το δικαίωμα κρίνεται με τις διατάξεις της νομοθεσίας φορέων αυτοτελών απασχολούμενων, ή ελεύθερων επαγγελματιών ως τελευταίου ενταχθέντα φορέα και κατά την εξέταση αιτήματος συνταξιοδότησης λόγω γήρατος με τις διατάξεις της διαδοχικής ασφάλισης, διαπιστώσει ότι δεν είναι αρμόδιος για την κρίση του αιτήματος, ή ότι δεν πληρούνται οι διατάξεις της νομοθεσίας του, για να κριθεί με τις διατάξεις του προηγούμενου ενταχθέντα φορέα με τον περισσότερο χρόνο ασφάλισης, θα πρέπει ο αιτών να έχει συμπληρώσει το 60ο έτος της ηλικίας του ή μικρότερο όριο ηλικίας εφόσον το προβλέπει η νομοθεσία του τελευταίου.
