Ντυμένα με την εμφάνιση της ομάδας τους, τους Wild Boars, τα 12 αγόρια και ο προπονητής τους, που μονοπώλησαν το παγκόσμιο ενδιαφέρον με την πρωτοφανή περιπέτειά τους στο σπήλαιο Ταμ Λουάνγκ της Ταϊλάνδης, στάθηκαν μπροστά στους δημοσιογράφους. Ορισμένα έγνεψαν ευχαριστώ. «Ήταν θαύμα που μας βρήκαν», ήταν η πρώτη τους δήλωση στην ερώτηση πώς αισθάνθηκαν όταν Βρετανοί δύτες τα εντόπισαν στα άδυτα του σπηλαίου.

«Έχουν ανακτήσει τις δυνάμεις τους», διαβεβαίωσε απευθυνόμενος  πρώτος προς τους δημοσιογράφους αξιωματούχος γιατρός. «Ανυπομονούν να φάνε σπιτικό φαγητό. Μπορούν να γυρίσουν στα σπίτια τους και να ζήσουν μία φυσιολογική ζωή», τόνισε συμπληρώνοντας ότι και η ψυχική τους κατάσταση «είναι σχετικά καλή».

Το μοναδικό αγόρι που μιλούσε Αγγλικά, ο Ντουλ θυμήθηκε ότι «ο εγκέφαλος τους λειτουργούσε πολύ αργά» όταν τους εντόπισαν. Ήταν πολύ πεινασμένοι, εξηγεί. Έως ότου τους εντοπίσουν, τα παιδιά έπιναν μόνο νερό, το οποίο αντλούσαν από τα τοιχώματα του σπηλαίου. Ορισμένα ονειρεύονταν τηγανητό ρύζι για να ξεγελάσουν την πείνα τους. Τα περισσότερα ωστόσο αναζητούσαν μαζί με τον προπονητής τους διέξοδο.

Στην πρώτη και τελευταία συνέντευξη Τύπου προτού τα παιδιά επιστρέψουν στην ηρεμία τους, τον λόγο πήρε πρώτος ο 25χρονος προπονητής τους, για να τονίσει ότι όλα τα παιδιά ξέρουν να κολυμπούν διαψεύδοντας όσους υποστήριζαν ότι η διάσωση ήταν εν μέρει δύσκολη επιδή τα παιδιά δεν ήξεραν κολύμπι. Η αλήθεια, υποστήριξε ο Έικ, είναι ότι η στάθμη του νερού ανέβηκε πάρα πολύ γρήγορα, σχεδόν τρία μέτρα. Δεν μπορούσαν καν να ακούσουν τη βροχή.

Αμέσως μετά πήρε τον λόγο ο δύτης που πήγε φαγητό στα παιδιά. «Παίζαμε ντάμα», αποκαλύπτει σχετικά με το πώς πέρασαν τόσες ώρες ώς τη διάσωσή τους.

Η καλοσύνη του κόσμου και κυρίως το να είναι πιο προσεκτικοί στο εξής είναι το μάθημα που πήραν όλοι από αυτήν την περιπέτεια. Όσο για το αν θα επέστρεφαν στο σπήλαιο, τα παιδιά ήταν σαφή: Ποτέ.