Το φαινόμενο της μερικής απασχόλησης αναλύει ο Σύνδεσμος Επιχειρήσεων και Βιομηχανιών (ΣΕΒ), στο εβδομαδιαίο δελτίο για την πορεία της Οικονομίας.
Σύμφωνα με τα διαθέσιμα στοιχεία, στην Ελλάδα, ένας στους 10 εργαζόμενους απασχολείται με μερική απασχόληση, ενώ στην Ε.Ε. το αντίστοιχο ποσοστό είναι διπλάσιο (2 στους 10).
Η κλαδική κατανομή της μερικής απασχόλησης δείχνει ότι -και στην Ελλάδα και στην Ε.Ε.- οι κλάδοι με μικρότερη μερική απασχόληση είναι αυτοί, στους οποίους συμμετέχει το δημόσιο ή υπάρχει έντονος συνδικαλισμός ή ο ανταγωνισμός είναι περιορισμένος.
Στην μεταποίηση, για παράδειγμα, όπου ο ανταγωνισμός γενικά ανθεί, τα ποσοστά της μερικής απασχόλησης είναι σχετικώς χαμηλά, αναδεικνύοντας το γεγονός ότι χρήση μηχανολογικού εξοπλισμού με βάρδιες στην παραγωγική διαδικασία δεν ευνοεί την εργασία με μερική απασχόληση.
Ο ΣΕΒ, στη συνέχεια, αναγνωρίζει ότι στην Ελλάδα της κρίσης και της μεγάλης ανεργίας, η μερική απασχόληση αποτελεί μία διέξοδο για επιχειρήσεις που αγωνίζονται να επιβιώσουν σε μια δύσκολη οικονομική συγκυρία δραματικής πτώσης του τζίρου, και που η παραγωγική τους διάρθρωση επιτρέπει αντίστοιχο προγραμματισμό για τις θέσεις εργασίας.
Το θετικό, κατά την ανάλυση του Συνδέσμου, είναι ότι διασώζονται θέσεις εργασίας που είναι πλέον αρκετές, έστω και με μειωμένη συμμετοχή στην παραγωγή που μπορεί όμως να βελτιωθεί στα πρώτα σημάδια της ανάκαμψης.
Στον αντίποδα, η δυσάρεστη εξέλιξη είναι ότι σε κάποιους τομείς της αγοράς, ιδιαίτερα στις λιγότερο οργανωμένες επιχειρήσεις, αναπτύσσονται παράλληλα πολλές φορές, πρακτικές της αδήλωτης ή μερικά αδήλωτης εργασίας. Τα στοιχεία άλλωστε, δείχνουν ότι η μείωση του κατώτατου μισθού το 2012, συμπίπτει με σημαντική αύξηση στη μερική απασχόληση, κυρίως στις μικρές επιχειρήσεις, και οδήγησε σε μείωση των μέσων αμοιβών αλλά και της ανεργίας σε ολόκληρη την οικονομία, με ακόμη μεγαλύτερη μείωση των αμοιβών στις μικρές επιχειρήσεις, που χρησιμοποιούν πιο εντατικά τη μερική απασχόληση.
Καταλήγοντας, ο ΣΕΒ εκτιμά ότι «όταν η οικονομία αρχίσει να ανακάμπτει, θα μπορέσει να υπάρξει μια αύξηση του κατώτατου μισθού και συνακόλουθα των μέσων αμοιβών σε ποσοστό αντίστοιχο με την βελτίωση της παραγωγικότητας». Σε διαφορετική περίπτωση, σπεύδει να προσθέσει, διακινδυνεύεται η ίδια η ανάκαμψη της οικονομίας και, ως εκ τούτου, πρέπει να αποφευχθεί.
