Σχέδιο έκτακτης ανάγκης για την ανεργία με θέσπιση «ειδικού μισθού» 470 ευρώ, για την απορρόφηση 400.000 και πλέον ανέργων σε θέσεις κοινωνικής εργασίας προτείνουν στο υπουργείο Εργασίας στελέχη της τρόϊκας, στα πρότυπα μάλιστα ανάλογου προγράμματος μαζικής απασχόλησης ανέργων που εφαρμόστηκε …στη Λετονία!
Η πρόταση κατατέθηκε σύμφωνα με αποκλειστικές πληροφορίες του Τύπου της Κυριακής στις επαφές που είχαν τα τεχνικά στελέχη της τρόϊκας με την Γενική Γραμματέα του υπουργείου Εργασίας Αννα Στρατινάκη την περασμένη εβδομάδα ενώ ταυτόχρονα ήταν σε εξέλιξη οι διαπραγματεύσεις για τη νέα ρύθμιση χρεών προς τα ασφαλιστικά ταμεία και τις εφορίες ανάμεσα στην ηγεσία του υπουργείου και τους επικεφαλής της τρόϊκας.
Η πρόταση των δανειστών ως προς το σκέλος της μαζικής απορρόφησης ανέργων ως ένα βαθμό έρχεται να παραβιάσει ανοιχτές πόρτες, καθώς ήδη έχει ανατεθεί από το υπουργείο στον ΟΑΕΔ η κατάρτιση προγράμματος για 400.000 οικογένειες που δεν έχουν κανένα εργαζόμενο.
Το ενδιαφέρον όμως που έρχεται μέσα από την πρόταση των τεχνικών κλιμακίων είναι ότι προτάθηκε ο ειδικός μισθός πρόσληψης αυτών των ανέργων να μην έχει ασφαλιστικές κρατήσεις, δηλαδή να είναι 20% κάτω από το νομοθετημένο βασικό μισθό των 586 ευρώ, με στόχο να απορροφηθούν όσο το δυνατό περισσότεροι –και κυρίως οι μακροχρόνια άνω των 12 μηνών- άνεργοι σε σίγουρες θέσεις απασχόλησης όπως οι κοινωνικές δομές των Δήμων, με πεντάμηνες συμβάσεις για κοινωνική και κοινωφελή εργασία.
Η επιλογή ενός τόσο θηριώδους προγράμματος, προσιδιάζει στην θεωρία του «έσχατου εργοδότη» δηλαδή του κράτους που μπορεί να απορροφήσει λόγω των αναγκών που έχει σε υποστήριξη των κοινωνικών του υποδομών, έναν τόσο μεγάλο αριθμό ανέργων για τα επόμενα τρία με τέσσερα χρόνια.
Για το λόγο αυτό, οι δανειστές έφεραν ως παράδειγμα τη Λετονία όπου και εκεί μετά την υπαγωγή της χώρας υπό διεθνή οικονομικό έλεγχο, και μετά τα σκληρά μέτρα λιτότητας που επιβλήθηκαν, ένα μεγάλο τμήμα του πληθυσμού οδηγήθηκε στην ανεργία και προ του κινδύνου να διαλυθούν τελείως οι κοινωνικές υποδομές που απέμειναν στο κράτος, αποφασίστηκε η ένταξη σχεδόν του 10% του εργατικού της δυναμικού σε προγράμματα κοινωφελούς εργασίας, όπως: Συντήρηση οδικών δικτύων σε τοπικό επίπεδο, παροχή φροντίδας σε ιδρύματα για φτωχούς και απόρους, έργα καθαρισμού και προστασίας του περιβάλλοντος, κ.λπ.
Το «μοντέλο» της Λετονίας φαίνεται λοιπόν ότι «γοήτευσε» την τρόϊκα, και προτείνει την εφαρμογή ενός ανάλογου προγράμματος στην Ελλάδα του 1.350.000 (επίσημα καταγεγραμμένων) ανέργων.
Στο θέμα του μισθού, η επιλογή των 480 ευρώ, έχει εξήγηση και δεν συνδυάζεται όπως ανέφεραν στον «Τ.τ.Κ» στελέχη του υπουργείου Εργασίας, με καμία απολύτως παρέμβαση στο νομοθετημένο μισθό των 586 ευρώ.
Εφεραν ως παράδειγμα τη νομοθετική πρόβλεψη του άρθρου 89 του νόμου 3996/11, όπου θεσπίστηκε ο μισθός των 625 ευρώ για τους ανέργους που προσλήφθηκαν μέσω ΜΚΟ για 5 μήνες σε προγράμματα κοινωφελούς εργασίας.
Η διάταξη του εν λόγω νόμου, την οποία ανέσυρε ο «Τ.τ.Κ», αναφέρει ότι «η αμοιβή των προσώπων που απασχολούνται σε προγράμματα κοινωφελούς εργασίας δικαιούχων φορέων μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα, οι οποίοι θα χρηματοδοτούνται από προγράμματα του Επιχειρησιακού Προγράμματος «Ανάπτυξης Ανθρωπίνου Δυναμικού» (ΕΠΑΝΑΔ), ανεξαρτήτως ειδικότητας και επαγγελματικής εξειδίκευσής τους, ορίζεται σε 25 ευρώ ημερησίως και όχι μεγαλύτερη από 625 ευρώ μηνιαίως, κατά παρέκκλιση των νόμιμων αμοιβών που προβλέπονται από την Εθνική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας και τις οικείες συλλογικές συμβάσεις. 2. Οι εισφορές που αναλογούν στις παραπάνω αμοιβές καταβάλλονται από τον ΟΑΕΔ, μέσω ειδικών προγραμμάτων επιδοτήσεων των ασφαλιστικών εισφορών…»
Όταν ψηφιζόταν ο νόμος αυτός, ο κατώτατος μισθός ήταν 751 ευρώ και ειδικά για το πρόγραμμα αυτό, νομοθετήθηκε ο ειδικός μισθός των 625 ευρώ, δηλαδή μειωμένος κατά 17% από τον τότε κατώτατο των 751 ευρώ της Εθνικής Σύμβασης.
Κάτι ανάλογο θα γίνει και τώρα, με τα νέα προγράμματα για την απορρόφηση 400.000 και πλέον ανέργων, στις κοινωνικές υποδομές των Δήμων.
Για να έχουν μάλιστα άμεσο αποτέλεσμα τα νέα προγράμματα εξετάζεται να υλοποιηθούν χωρίς μεσάζοντες (περιγράφεται στο μοντέλο της Λετονίας), δηλαδή χωρίς τις ΜΚΟ, και τα Κέντρα Επαγγελματικής Κατάρτισης, τουλάχιστον ως προς το μεγαλύτερο μέρος του προγράμματος.
Το 2013 θα είναι, σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, έτος κορύφωσης της ανεργίας και απαιτούνται παρεμβάσεις μεγάλης κλίμακας και άμεσης απόδοσης, λένε αρμόδια στελέχη του υπουργείου Εργασίας φέρνοντας σε πρώτη προτεραιότητα εξόδου από τον εφιάλτη της ανεργίας τις εξής κατηγορίες του πληθυσμού:
1. Οικογένειες χωρίς κανένα εργαζόμενο και οι οποίες δεν διαθέτουν άλλους εισοδηματικούς πόρους.
2. Νεοεισερχόμενους στην αγορά εργασίας
3. Μακροχρόνια άνεργους με παρωχημένες ειδικότητες
4. Γυναίκες που μένουν εκτός αγοράς εργασίας.
Η επιλογή των ανέργων θα γίνει με κριτήρια εισοδηματικά, οικογενειακά, προϋπηρεσία, ειδικότητα, διάστημα ανεργίας, με ή χωρίς επιδότηση, κ.α προκειμένου οι ευκαιρίες δουλειάς να δοθούν σε όσες οικογένειες αντιμετωπίζουν το φάσμα της ανέχειας λόγω ανεργίας.
Το μεγάλο ζητούμενο είναι οι πόροι του προγράμματος. Εκτιμάται ότι για την απασχόληση 400.000 ανέργων θα απαιτηθούν περί τα 800 εκατ.ευρώ.
Τέτοια δεξαμενή πόρων δεν υπάρχει και η μόνη εφικτή λύση που εξετάζεται απο το υπουργείο είναι η ριζική ανακατανομή τωνν κονδυλίων που έχουν δεσμευτεί για προγράμματα απασχόλησης του ΟΑΕΔ που δεν απορροφώνται, καθώς τα κριτήρια συμμετοχής είναι αυστηρά για τις ενδιαφερόμενες επιχειρήσεις, που βιώνουν την ύφεση και την έλλειψη ρευστότητας σε ακραία μορφή.
Ετσι, το υπουργείο προσανατολίζεται, κυρίως στη ριζική ανακατανομή των διαθεσίμων πόρων του ΕΣΠΑ, με μεταφορά πόρων και από το ΕΤΠΑ (Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης) στο ΕΚΤ (Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο), προκειμένου να εξασφαλιστούν τα κονδύλια για να ξεκινήσει το πρόγραμμα των 400.000 θέσεων εργασίας με τον ειδικό μισθό των 470 ευρώ.
Σε δήλωσή του προς τον Τύπο της Κυριακής, ο υπουργός Εργασίας Γιάννης Βρούτσης τονίζει: «Το Υπουργείο Εργασίας, η κυβέρνηση και όλες οι πολιτικές δυνάμεις που τη στηρίζουν θα καταβάλλουν κάθε δυνατή προσπάθεια – και τους απαιτούμενους πόρους – να στηρίξουν τους ανέργους στην προσπάθεια τους να επανενταχθούν στην αγορά εργασίας. Με περισσότερες, καινοτόμες και στοχευμένες δράσεις και, πάντως, πιο δραστικές και αποτελεσματικές από αυτές που έγιναν τα τελευταία χρόνια».
