Η Ελλάδα στην 47η θέση του Παγκόσμιου Δείκτη Επιχειρηματικότητας
Την 47η θέση μεταξύ 130 κρατών κατέχει η Ελλάδα στην 47η θέση στον Παγκόσμιο Δείκτη Επιχειρηματικότητας 2015 (GEI). Η γενική βαθμολογία της Ελλάδας στο δείκτη GEI σχετικά με τη διασύνδεση της επιχειρηματικότητας, της οικονομικής ανάπτυξης και της ευημερίας είναι 42 στα 100.
Η Ελλάδα παρουσιάζει ταυτόχρονα εξαιρετικά δυνατά σημεία αλλά και σημαντικές ελλείψεις. Τα δυνατά σημεία της χώρας είναι οι δεξιότητες των επιχειρήσεων σε στάδιο εκκίνησης, το ανθρώπινο δυναμικό, η ενσωμάτωση της τεχνολογίας, και η διεθνοποίηση. Το μεγαλύτερο πρόβλημα που εντοπίζεται είναι η γραφειοκρατία, η οποία αποτελεί σημαντικό ανασταλτικό παράγοντα στις επιχειρηματικές της δυνατότητες.
Παρότι έχουν γίνει βήματα για την αντιμετώπιση αυτού του προβλήματος και τη μετακίνηση της οικονομικής δραστηριότητας από την παραοικονομία στην επίσημη οικονομία, η Ελλάδα έχει ακόμα πολύ δρόμο μπροστά της όσον αφορά την αξιοποίηση του επιχειρηματικού δυναμικού της προς όφελος της οικονομικής ανάπτυξης.
Ο δείκτης GEI, που αποτελεί μια κλίμακα ανάλυσης των επιχειρηματικών οικοσυστημάτων σε 130 χώρες-από την Αλβανία μέχρι και τη Ζάμπια-αξιολογεί τις επιχειρηματικές δυνατότητες σε παγκόσμιο επίπεδο στο 52% και θα παρουσιαστεί σε συνόδους σχετικά με τη διαμόρφωση πολιτικών και σε συζητήσεις στρογγυλής τραπέζης ανά τον κόσμο στο πλαίσιο της Παγκόσμιας Εβδομάδας Επιχειρηματικότητας.
Η έκθεση παρέχει μια λεπτομερή εξέταση του επιχειρηματικού οικοσυστήματος σε παγκόσμιο επίπεδο συνδυάζοντας μεμονωμένα στοιχεία όπως η αναγνώριση ύπαρξης ευκαιριών και η αντίληψη κινδύνου με θεσμικά συστατικά όπως το μέγεθος των αγορών κεφαλαίων, η παγκοσμιοποίηση και η επένδυση σε έρευνα και ανάπτυξη.
Στην κορυφή της λίστας βρίσκονται οι Ηνωμένες Πολιτείες και ακολουθούν (με σειρά βαθμολογίας): ο Καναδάς, η Αυστραλία, το Ηνωμένο Βασίλειο, η Σουηδία, η Δανία, η Ισλανδία, η Ταϊβάν, η Ελβετία και η Σιγκαπούρη.
Σύμφωνα με τον Δείκτη, τα ποσοστά της επιχειρηματικότητας τείνουν να είναι υψηλότερα στις πλουσιότερες χώρες ενώ διαφορετικές γεωγραφικές περιοχές αντιμετωπίζουν πολύ διαφορετικές προκλήσεις και έχουν άλλες προτεραιότητες όσον αφορά την ανάπτυξη των οικοσυστημάτων τους. Αυτά τα συμπεράσματα είναι πολύ σημαντικά για τους φορείς χάραξης πολιτικής καθώς αποδεικνύουν ότι δεν υπάρχει μία βέλτιστη προσέγγιση από άποψη χάραξης πολιτικής η οποία θα μπορέσει να εφαρμοστεί παντού.
Η επιχειρηματικότητα σε εθνικό επίπεδο ορίζεται ως μια δυναμική, θεσμικά ενσωματωμένη αμφίδρομη σχέση μεταξύ των επιχειρηματικών συμπεριφορών, των επιχειρηματικών ικανοτήτων, και των επιχειρηματικών φιλοδοξιών ατόμων, η οποία καθοδηγεί την κατανομή πόρων μέσω της δημιουργίας και της λειτουργίας νέων εγχειρημάτων.
