Είναι παράλογο αλλά και λογικό: οι φτωχότερες περιοχές της ΕΕ δέχονται τελικά τα λιγότερα κοινοτικά κονδύλια, ακριβώς επειδή διαθέτουν ανεπαρκή διοίκηση. Έτσι, τα κονδύλια που προέρχονται από τα διαρθρωτικά ταμεία της ΕΕ (και που αντιστοιχούν στο 2,4% του μέσου ευρωπαϊκού ΑΕΠ) δεν διευκολύνουν τον στόχο που καλούνται να υπηρετήσουν και αναζητείται άλλη διαδικασία υποστήριξης του στόχου.
Οι πληροφορίες αυτές προέρχονται από μια μελέτη του Bruegel (euobserver), όπου επισημαίνεται ότι στο ένα άκρο βρίσκεται η Ουγγαρία (η οποία, από το 24.4% του ΑΕΠ της που θα μπορούσε να λάβει σε ευρωπαϊκά κονδύλια, παραμένει σε εκκρεμότητα το 18.3%), ενώ στο άλλο άκρο βρίσκεται η Ιρλανδία, που απορρόφησε το 60% των κονδυλίων που τής αντιστοιχούν από τα διαρθρωτικά ταμεία και ακολουθεί η Σουηδία και η Πορτογαλία.
Η Σιρίν Γουίλερ, εκπρόσωπος του αρμόδιου επιτρόπου Γιοχάνες Χάν, παρατήρησε σχετικά ότι «σαφώς υπάρχει μια σχέση ανάμεσα στις ικανότητες της διοίκησης και στην καλή, αποτελεσματική χρήση των ευρωπαϊκών κονδυλίων».
Σχολιάζοντας την ίδια πληροφορία, εμπειρογνώμονας από τη Ρουμανία επεσήμανε ότι πέρυσι «και σχεδόν επί έξι μήνες, η Ρουμανία δεν έλαβε ούτε ευρω από την ΕΕ, εξαιτίας του παγώματος όλων των καταβολών στη συνέχεια ενός ελέγχου της Επιτροπής, που διαπίστωσε σύγκρουση συμφερόντων και περιπτώσεις απάτης σε πολλά από τα προγράμματα. Χιλιάδες δικαιούχοι έμειναν απλήρωτοι και πολλές εταιρείες σχεδόν έκλεισαν εξαιτίας αυτής της εξέλιξης».
Σύμφωνα με την εσωτερική δομή των διαρθρωτικών ταμείων πάντως, η Ελλάδα θα μπορούσε να λάβει το 8.9% του ΑΕΠ της, η Ισπανία το 3.3% του ΑΕΠ της, η Πορτογαλία το 12.5% και η Ιρλανδία το 0.5%.
Για την Ελλάδα, ειδικότερα, διαπιστώνεται ότι, από το 8.9% του ΑΕΠ της που μπορούσε να λάβει, ως τα τέλη του 2010 το 7% του ΑΕΠ της περίπου παρέμεινε σε εκκρεμότητα, της Ισπανίας το 2.5% και της Ιρλανδίας μόνο το 0.4% του ΑΕΠ της.
Κατά τη μελέτη τέλος, οι φτωχές επιδόσεις των χωρών-μελών αποδίδονται σε ελλείψεις της διοίκησης. Γεγονός είναι πάντως, ότι όπως προκύπτει από τις περισσότερες χώρες-μέλη, υπάρχουν και εγγενείς δυσκολίες στις κοινοτικές διαδικασίες απορρόφησης των κονδυλίων.
