Με την υπόθεση της σιδηροδρομικής τραγωδίας στα Τέμπη να βρίσκεται ακόμη στο στάδιο της διοερεύνησης, τα ερωτήματα γύρω από την ασφάλεια των ελληνικών σιδηροδρόμων διαρκώς πληθαίνουν, μετά τις εικόνες που βλέπουν το φως της δημοσιότητας με αφυλακτες διαβάσεις τρένων, που παραμένουν κίνδυνος θάνατος, όπως παραδέχεται και ο διευθύνων σύμβουλος του ΟΣΕ, λόγω έλλειψης χρημάτων και ανταλλακτικών.
Βίντεο που δείχνει τρένο που πραγματοποιεί το δρομολόγιο Θεσσαλονίκη – Σέρρες να σταματάει, για να περάσουν φορτηγά, τα λέει όλα. Στο σημείο δε λειτουργεί ο μηχανισμός αυτόματης φύλαξης της διάβασης, ούτε υπάρχει φύλακας κι έτσι το τρένο όσο απίστευτο κι αν ακούγεται,- σταματά για να μπορέσουν να περάσουν διερχόμενα φορτηγά. Ένας υπάλληλος σεκιούριτι σε ρόλο… τροχονόμου κατεβαίνει από την αμαξοστοιχία δευτερόλεπτα αφότου έχει διέλθει μια νταλίκα και απαγορεύει στα υπόλοιπα οχήματα τη διέλευση, προκειμένου το τρένο να συνεχίσει την πορεία του. Κι αυτή η εικόνα επαναλαμβάνεται καθημερινά για δεκάδες δρομολόγια που εκτελούνται στη Βόρεια Ελλάδα.
Στην περιοχή της Δοιράνης, μία διάβαση είναι εντελώς αφύλακτη, καθώς όπως φαίνεται, απουσιάζει η μπάρα, με αποτέλεσμα αυτό να είναι επικίνδυνο και για τους οδηγούς που περνούν από το σημείο με τα οχήματά τους, αλλά και για τους επιβαίνοντες στις αμαξοστοιχίες. Σύμφωνα με την τελευταία καταγραφή στο τμήμα Θεσσαλονίκη-Σέρρες υπάρχουν δύο αφύλακτες διαβάσεις, η διάβαση Δοιράνης και η διάβαση Ακρίτα. Μάλιστα στο συγκεκριμένο τμήμα εκτελούνται και επιβατικά δρομολόγια, στα οποία μεταφερόμενος φύλακας κατεβαίνει και ρυθμίζει την κυκλοφορία.
Στο τμήμα Ξάνθη – Ορμένιο όπου εκτελούνται μόνο εμπορικά δρομολόγια, 32 διαβάσεις βρίσκονται εκτός λειτουργίας και η κυκλοφορία ρυθμίζεται πάλι με πλοηγό που κατεβαίνει από το τρένο. Σύμφωνα με τον ΟΣΕ, τα συστήματα ασφαλείας που χρησιμοποιούνται στις συγκεκριμένες διαβάσεις είναι μεταξύ 25 και 30 ετών με αποτέλεσμα να μην υπάρχουν ανταλλακτικά για την επισκευή τους σε περίπτωση βλάβης. «Δεν υπάρχουν στο εμπόριο. Μπορείτε εσείς να μου βρείτε τώρα μια πλακέτα ενός υπολογιστή της εποχής του 2000 ή του 1990;», δηλώνει ο Διευθύνων Σύμβουλος ΟΣΕ, Παναγιώτης Τερεζάκης.
Σύμφωνα με τους ειδικούς, για να δωθεί λύση, απαιτούνται 90 αυτόματα συστήματα κόστους συνολικά 18 εκατ. ευρώ, τα οποία ακόμη κι αν εξασφαλιστούν σήμερα, θα χρειαστούν τουλάχιστον δυόμισι χρόνια για να λειτουργήσουν. Ως τότε αυτή η τριτοκοσμική εικόνα είναι μάλλον μονόδρομος.
