Το Δημόσιο ευθύνεται για τη μη αφαίρεση παράνομα τοποθετημένης διαφημιστικήςπινακίδας, που επέφερε τον θάνατο 24χρονου οδηγού, όταν το αυτοκίνητό του εξετράπη της πορείας και προσέκρουσε πάνω της, αποφάνθηκε το Συμβούλιο της Επικρατείας.
Με αυτό το σκεπτικό, επιδίκασε στους συγγενείς του άτυχου νέου 350.000 ευρώ, συν τους νόμιμους τόκους.
Τον Δεκέμβριο του 2005, λίγο πριν τις 4 τα ξημερώματα, ο άτυχος νέος οδηγούσε το αυτοκίνητό του επί της Λεωφόρου Κηφισίας, με κατεύθυνση από Αθήνα προς Κηφισιά. Στο ύψος της Helexpo, το όχημά του εξετράπη της πορείας του, προσέκρουσε αρχικά σε οκτώ κολωνάκια, ύψους 0,80μ., που ήταν τοποθετημένα πάνω στο τσιμεντένιο δάπεδο του πεζοδρομίου, στη διαχωριστική νησίδα.
Στη συνέχεια, αφού είχε διανύσει 14,80 μ. από την πρώτη πρόσκρουση, το μοιραίο αυτοκίνητο ανετράπη κι ακινητοποιήθηκε στη σιδερένια κολώνα, ύψους 2,60 μέτρων, η οποία στήριζε τη διαφημιστική πινακίδα (2,20 μ. Χ 1,40 μ.), τύπου «ρακέτα». Το αυτοκίνητο «αγκάλιασε» την κολώνα που στήριζε τη διαφημιστική πινακίδα και η πινακίδα έπεσε στο πεζοδρόμιο. Απαιτήθηκε σχεδόν μία ώρα για τον απεγκλωβισμό του οδηγού από την Πυροσβεστική Υπηρεσία.
Ο 24χρονος διακομίστηκε στο Νοσοκομείο «Ευαγγελισμός», όπου εξέπνευσε στις 8.05πμ από καρδιακή ανακοπή, συνεπεία «ρήξεως ισθμού αορτής». Σύμφωνα με τη γνωμάτευση του ιατροδικαστή του Εργαστηρίου Ιατροδικαστικής και Τοξικολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, ο οποίος διενήργησε τη νεκροψία-νεκροτομή, ο θάνατός του επήλθε «συνεπεία ρήξεως ανιούσης αορτής τραυματικής αιτιολογίας», κατά το τροχαίο δυστύχημα. Παράλληλα, σύμφωνα με την έκθεση τοξικολογικής εξέτασης του ίδιου Εργαστηρίου, δεν διαπιστώθηκε η παρουσία οινοπνεύματος, δηλητηρίου ή εξαρτησιογόνων ουσιών στο αίμα του οδηγού.
Οι συγγενείς του (γονείς, αδελφός και οι δύο γιαγιάδες) προσέφυγαν στη Διοικητική Δικαιοσύνη κατά του Ελληνικού Δημοσίου, υποστηρίζοντας ότι το τροχαίο και ο θάνατός του οφείλονταν σε παράνομες παραλείψεις των αρμοδίων οργάνων του Δημοσίου.
Όπως υποστήριξαν, τα όργανα του Δημοσίου υποχρεούνται, στο πλαίσιο της αρμοδιότητάς τους, να εποπτεύουν τους Ο.Τ.Α. για την αποτελεσματική εφαρμογή των μέτρων αφαίρεσης παράνομων διαφημιστικών πινακίδων και την επιβολή προστίμων.
Ανέφεραν, επίσης, ότι η τοποθέτηση της διαφημιστικής πινακίδας στην οποία προσέκρουσε το αυτοκίνητο ήταν παράνομη, αφού είχε γίνει χωρίς προηγούμενη έγκριση της θέσης όπου τοποθετήθηκε, χωρίς άδεια κι έλεγχο των προδιαγραφών της, όπως ορίζει ο Κ.Ο.Κ.
Το Διοικητικό Εφετείο Αθηνών έκρινε ότι το Δημόσιο είχε υποχρέωση να απομακρύνει τη διαφημιστική πινακίδα, κι αυτό ανεξάρτητα από την ίδια υποχρέωση του δήμου Αμαρουσίου, και ότι η μη απομάκρυνσή της συνιστούσε μη νόμιμη παράλειψη του ελληνικού Δημοσίου και όχι αποκλειστική ευθύνη του δήμου Αμαρουσίου. Έκρινε, επίσης, ότι υπάρχει ο απαιτούμενος αιτιώδης σύνδεσμος μεταξύ της παράνομης παράλειψης του Δημοσίου και του θανατηφόρου αποτελέσματος της σύγκρουσης του αυτοκινήτου με τη διαφημιστική πινακίδα.
Παράλληλα, το δικαστήριο αποφάνθηκε ότι ο 24χρόνος είχε συνυπαιτιότητα στο ατύχημα κατά 30%. Κι αυτό, γιατί, παρότι οδηγούσε το αυτοκίνητο «υπό καλές καιρικές συνθήκες και σε καλή και ξηρά κατάσταση της οδού, με επαρκή ορατότητα, επιδεικνύοντας αμέλεια κι έλλειψη προσοχής μέσου συνετού οδηγού σε νυχτερινή ώρα», παραβίασε τις διατάξεις του Κ.Ο.Κ., καθώς και την πινακίδα που υπάρχει στο σημείο του ατυχήματος, η οποία περιορίζει τη μέγιστη ταχύτητα σε 70 χλμ. ανά ώρα, ενώ εκείνος εκινείτο με ταχύτητα περίπου 95χλμ./ώρα, με αποτέλεσμα να χάσει τον έλεγχο του αυτοκινήτου του.
Το Διοικητικό Εφετείο επιδίκασε το ποσό των 350.000 ευρώ (συν τους νόμιμους τόκους) στους γονείς, στον αδελφό και τις δύο γιαγιάδες του άτυχου οδηγού, ως χρηματική ικανοποίηση, λόγω της ψυχικής οδύνης που υπέστησαν από τον θάνατο του γιού, αδελφού και εγγονού τους
Το Δημόσιο άσκησε αναίρεση επί της εφετειακής απόφασης, υποστηρίζοντας, μεταξύ των άλλων, ότι ο 24χρόνος ήταν συνυπαίτιος του δυστυχήματος κατά 99% και ότι η ευθύνη απομάκρυνσης της παράνομης πινακίδας ανήκει στον δήμο Αμαρουσίου. Ωστόσο, το Α΄ Τμήμα του ΣτΕ απέρριψε ως αβάσιμους κι αόριστους τους ισχυρισμούς του Δημοσίου και επικύρωσε την εφετειακή απόφαση.
