Η Μεσόγειος Θάλασσα μετατρέπεται με γοργούς ρυθμούς τα τελευταία χρόνια σε μια επικίνδυνη «πλαστική παγίδα», με ιδιαίτερα υψηλά επίπεδα ρύπανσης, εξαιτίας των πλαστικών απορριμμάτων που θέτουν σε άμεσο κίνδυνο τα θαλάσσια είδη, αλλά και την ανθρώπινη υγεία.
Αυτό είναι το βασικό συμπέρασμα στο οποίο καταλήγει η νέα μελέτη του WWF με τίτλο «Σώζοντας τη Μεσόγειο από την πλαστική παγίδα», η οποία δόθηκε σήμερα στη δημοσιότητα με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Ωκεανών.
Στο επίκεντρο της μελέτης τοποθετείται ο ιδιαίτερα καταστροφικός συνδυασμός που ασκεί τεράστια πίεση στο Μεσογειακό οικοσύστημα και αποτελείται από τις συνέπειες που έχουν η υπερβολική χρήση πλαστικών στην τοπική βιοποικιλότητα και στους ανθρώπους, η ελλιπής διαχείριση απορριμμάτων και ο μαζικός τουρισμός.
Επιπλέον, συγκεντρώνοντας για πρώτη φορά τα πλέον πρόσφατα επιστημονικά δεδομένα αναφορικά με τη χρήση του πλαστικού στην Ευρώπη, η μελέτη παρουσιάζει έναν αναλυτικό «οδικό χάρτη» με όλες τις δράσεις που πρέπει να λάβουν φορείς, επιχειρήσεις και πολίτες, προκειμένου να επιτευχθεί η μείωση χρήσης πλαστικού και κατ’ επέκταση η προστασία των θαλασσών μας.
Σύμφωνα με τη μελέτη του WWF, στη Μεσόγειο, τα πλαστικά αποτελούν το 95% των σκουπιδιών που εντοπίζονται στις θάλασσες, τόσο στον βυθό όσο και στις ακτές. Η ρύπανση αυτή προέρχεται κυρίως από την Τουρκία και την Ισπανία, και σε δεύτερη φάση από την Ιταλία, την Αίγυπτο, τη Γαλλία και την Ελλάδα, με τους τουρίστες που επισκέπτονται την περιοχή να ευθύνονται για την ετήσια αύξηση κατά 40% των απορριμμάτων που καταλήγουν στη Μεσόγειο Θάλασσα.
Τα μεγάλα πλαστικά κομμάτια τραυματίζουν, προκαλούν ασφυξία και συχνά θάνατο στα ζώα της θάλασσας, συμπεριλαμβανομένων και ορισμένων ειδών που είτε προστατεύονται από τον νόμο είτε κινδυνεύουν με εξαφάνιση, όπως είναι οι θαλάσσιες χελώνες ή τα θαλάσσια θηλαστικά. Ωστόσο, τα μικροπλαστικά, τα μικρά δηλαδή εκείνα θραύσματα πλαστικού, είναι αυτά που βρίσκονται σε πραγματική αφθονία στη Μεσόγειο.
Έχει, μάλιστα, υπολογιστεί πως εντοπίζονται 1,25 εκατ. κομματάκια πλαστικού ανά τετραγωνικό χιλιόμετρο στη Μεσόγειο Θάλασσα, συγκέντρωση σχεδόν τέσσερις φορές υψηλότερη από αυτήν που καταγράφεται στο λεγόμενο «πλαστικό νησί», στον Βόρειο Ειρηνικό Ωκεανό. Όταν, δε, εισέρχονται στην τροφική αλυσίδα, αποτελούν απειλή όχι μόνο για έναν μεγάλο αριθμό ειδών, αλλά και για την ανθρώπινη υγεία.
