Δύο ανέκδοτα ποιήματα της Σαπφούς, της μεγάλης Ελληνίδας ποιήτριας που έζησε τον 7ο αιώνα π.Χ. ταυτοποιήθηκαν από Βρετανό πανεπιστημιακό, μια ανακάλυψη που δίνει την ελπίδα πως στο μέλλον ενδέχεται να ανακαλυφθούν περισσότερα. Το ένα από τα δύο ποιήματα βρέθηκε σε καλή κατάσταση και μας δίνει περισσότερες γνώσεις για τις ποιητικές τεχνικές της ποιήτριας.

Τα δυο ποιήματα ανακαλύφθηκαν όταν ο ιδιοκτήτης ενός αρχαίου πάπυρου, που χρονολογείται από τον 3ο αι. μ.Χ, ζήτησε τη γνώμη του καθηγητή του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης, Dirk Obbink, για το ελληνικό κείμενο. Ο καθηγητής αμέσως κατάλαβε την σημασία του παπύρου και ζήτησε την άδεια του ιδιοκτήτη να το δημοσιεύσει.

Το άρθρο του, που περιέχει και μετάφραση των ποιημάτων που βρέθηκαν, αναμένεται να δημοσιευτεί αυτή την άνοιξη. Ωστόσο ένα μέρος του άρθρου έχει ήδη δημοσιευτεί on-line.

Παρά το γεγονός ότι η Σαπφώ ήταν μια διάσημη ποιήτρια σήμερα μόνο ένα ποίημα της σώζεται ολόκληρο. Τα υπόλοιπα είναι τμήματα από τέσσερα διαφορετικά ποιήματα.  Το ένα από τα τέσσερα ανακαλύφθηκε σχετικά πρόσφατα, μόλις το 2004.

Σύμφωνα με τον Albert Henrichs, καθηγητή στο Πανεπιστήμιο του Harvard «Τα νέα ποιήματα της Σαπφούς είναι εκπληκτικά». Το ένα από τα δύο ποιήματα μιλάει για τον «Χάραξο» και τον «Λάριχο», που σύμφωνα με τια αρχαίες πηγές είναι δύο από τα αδέρφια της Σαπφούς. Τέλος, αξίζει να σημειώσουμε ότι είναι η πρώτη φορά που τους συναντάμε σε ποιήματα της.

Το κείμενο του παπύρου αρχίζει ως εξής:

ἀλλ’ ἄϊ θρύληϲθα Χάραξον ἔλθην
νᾶϊ ϲὺµ πλέαι τὰ µέν̣, οἴο̣µα̣ι, Ζεῦϲ
οἶδε ϲύµπαντέϲ τε θέοι ϲὲ δ’̣ οὐ χρῆ
ταῦτα νόειϲθαι,

ἀλλὰ καὶ πέµπην ἔµε καὶ
πόλλα λί̣ϲϲεϲθαι̣ βαϲί̣λ̣η̣αν Ἤ̣ραν
ἐξίκεϲθαι τυίδε ϲάαν ἄγοντα
νᾶα Χάραξον,

κἄµµ’ ἐπεύρην ἀρτ̣έ̣µεαϲ  τὰ δ’ ἄλλα
πάντα δαιµόνεϲϲ̣ιν ἐπι̣τ̣ρόπωµεν
εὐδίαι̣ γ̣ὰρ̣ ἐκ µεγάλαν ἀήτα̣ν̣
αἶψα πέ̣λ̣ο̣νται

τῶν κε βόλληται βαϲίλευϲ Ὀλύµπω
δαίµον’ ἐκ πόνων ἐπάρ{η}`ω΄γον ἤδη
περτρόπην, κῆνοι µ̣άκαρεϲ πέλονται
καὶ πολύολβοι