Τα «παράθυρα» αισιοδοξίας για την έκβαση της υπόθεσης τους έγιναν «χαραμάδες» και κατέληξαν σε «δηλώσεις συμπάθειας» χωρίς κανένα αντίκρισμα. Στα πρόσωπα τους διαγράφεται η μελαγχολία για τα χρόνια που χάθηκαν στην αναμονή της απονομής του Κράτους Δικαίου.

Οι 1.200 επιτυχόντες του δεύτερου διαγωνισμού του ΑΣΕΠ που διενεργήθηκε το 1998, στο σύνολο τους απόφοιτοι πανεπιστημιακών σχολών, αντιλαμβάνονται ότι το τέλος του Γολγοθά τους δεν εξαρτάται από δικαστικές αποφάσεις τις οποίες έχουν κερδίσει σε όλους τους βαθμούς, παρά μόνον από την πολιτική βούληση της κυβέρνησης.

Η περίπτωση τους συνιστά μέγιστη προσβολή του δικαιικού και πολιτικού συστήματος που διόρισε πλέον των 120.000 υπαλλήλων από το 1998 έως σήμερα, με άλλους διαγωνισμούς ή με αδιαφανή κριτήρια παραβλέποντας κάθε φορά τους συγκεκριμένους επιτυχόντες.

Κι ενώ ο Άκης Τσοχατζόπουλος, ως υπουργός Εσωτερικών στον πρώτο διαγωνισμό του ΑΣΕΠ το 1995, διόρισε κι όσους επιτυχόντες δεν είχαν προσληφθεί αρκούμενος σε μία και μόνη εφετειακή υπόθεση, οι συγκεκριμένοι παραμένουν στο… περίμενε παρότι οι περιπτώσεις έχουν κριθεί στον ανώτατο βαθμό με αποκορύφωμα την απόφαση 2352/2006 του ΣτΕ που ελήφθη με καθολική πλειοψηφία 29-0!

ΤΑ ΛΑΘΗ.

Το πρώτο λάθος των… εν αναμονή διοριστέων ήταν ότι στο διαγωνισμό του 1998, κατά παράβαση του νόμου, είχαν δικαίωμα επιλογής ενός φορέα του στενού δημόσιου τομέα. Όσοι επέλεξαν υπηρεσίες και οργανισμούς χαμηλού ενδιαφέροντος και λίγων μορίων προσλήφθηκαν αμέσως. Επιπλέον προσελήφθησαν ακόμη 400 την περίοδο 2005-2006 που απέκτησαν πρόσβαση σε νέες θέσεις από τους πίνακες του ΑΣΕΠ.

Εκείνη την εποχή έγινε ανασύνθεση των πινάκων αλλά δεν δημοσιοποιήθηκε, σύμφωνα με τις καταγγελίες των αδιόριστων. Έκτοτε σιωπή. Το θέμα ήλθε πολλές φορές στη Βουλή, πάνω από 40, ενώ πρόσφατα ανέλαβαν κοινοβουλευτική δράση οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ υποσχόμενοι «άμεση αποκατάσταση» αλλά «όταν γίνουμε κυβέρνηση». Λόγια χιλιοειπωμένα χωρίς αντίκρισμα.

Το 2002 σύσσωμη η Κοινοβουλευτική Ομάδα της ΝΔ, ως αξιωματική αντιπολίτευση, ζήτησε την άμεση αποκατάσταση τους και τρία χρόνια μετά ως κυβέρνηση… διέγραψε το παρελθόν της! Από το περασμένο έτος έχουν γίνει τέσσερις διαγωνισμοί προσλήψεων με τα περιβόητα «αντικειμενικά κριτήρια», πραγματοποιήθηκε ευρεία ανακατάταξη προσωπικού με τις διαθεσιμότητες, προέκυψαν δεκάδες χιλιάδες κενά στον στενό δημόσιο τομέα κι όμως αυτοί οι άνθρωποι δεν επελέγησαν. Τι κι αν υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης διαβεβαιώνει ότι «οι προσλήψεις θα γίνονται από διαγωνισμούς του «σκληρού» ΑΣΕΠ».

Τι κι αν η τρόικα έχει απαιτήσει το ίδιο πράγμα, δηλαδή την πιστή εφαρμογή του νόμου. Ουδείς λαμβάνει υπόψη του αυτούς τους ανθρώπους οι περισσότεροι εκ των οποίων είναι μεσήλικες και άνεργοι ή εργάζονται σε εποχιακές δουλειές και επιδοτούμενα κοινωνικά προγράμματα. Δεν είναι ομαδοποιημένοι πολιτικά, ούτε υπηρεσιακά. Ακριβώς επειδή πέτυχαν με γραπτούς διαγωνισμούς, προέρχονται από διαφορετικά κόμματα και ενδιαφέρονται για διαφορετικές υπηρεσίες.

Σε μια κάπως ανάλογη χρονικά περίπτωση, οι 1.150 επιτυχόντες στην Αγροφυλακή το 1993 τοποθετήθηκαν 14 χρόνια μετά αλλά παρέμειναν συσπειρωμένοι γύρω από τον κοινό στόχο και τα κατάφεραν με τεράστιους αγώνες.

Η ΟΛΟΜΕΛΕΙΑ.

Σύμφωνα με την απόφαση του ΣτΕ του 2006, ο διαγωνισμός του 1998 κρίθηκε αντισυνταγματικός ως προς το σκέλος της μοναδικής επιλογής υπηρεσίας από τους υποψήφιους, ωστόσο έκρινε ότι δεν μπορεί να διαταραχθεί η σχέση του Δημοσίου με τους ήδη προσληφθέντες κι ως εκ τούτου δεν τέθηκε ζήτημα απόλυσης τους.

«Η Ολομέλεια του ΣτΕ έκρινε ότι οι περιορισμοί αυτοί αντίκεινται στις συνταγματικές αρχές της ισότητας και της αξιοκρατίας. Συνεπώς έσφαλε το δικάσαν διοικητικό εφετείο, καθόσον εφάρμοσε τις ως άνω αντισυνταγματικές και ως εκ τούτου ανίσχυρες διατάξεις και κατόπιν αυτού απέρριψε την αίτηση των εκκαλούντων, πρέπει δε να εξαφανισθεί η εκκαλούμενη απόφαση κατά τους βασίμως προβαλλόμενους αρχικούς σχετικούς λόγους εφέσεως».

Περαιτέρω, στο διατακτικό επισημαίνεται: «Η παράλειψη (σ.σ.: των επιτυχόντων) από τον πίνακα των διοριστέων δεν είναι νόμιμη διότι στηρίζεται στον περιορισμό της αιτήσεως τους για συμμετοχή στον διαγωνισμό σε μία μόνο νομαρχία και σε δέκα το πολύ φορείς… Για τους λόγους αυτούς πρέπει να κληθούν οι αιτούντες (σ.σ.: επιτυχόντες) να υποβάλλουν συμπληρωματική δήλωση προτιμήσεως χωρίς δέσμευση από τους κριθέντες ως ανίσχυρους περιορισμούς ώστε να κριθεί περαιτέρω αν με βάση τη βαθμολογία τους και τη σειρά κατατάξεως τους μπορούν να περιληφθούν στον πίνακα διοριστέων».

Ως προκύπτει το ΣτΕ τους άνοιξε για τα καλά τον δρόμο εισόδου στο Δημόσιο. Οι εκάστοτε κυβερνήσεις τους έκλεισαν εξίσου για τα καλά την… πόρτα.

ΠΗΓΗ: www.fpress