Έκθεση με τα έργα των αποφοίτων της Ακαδημαϊκής χρονιάς 2011-2012, εγκαινιάζει η Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών, σήμερα Τετάρτη 29 Μαρτίου, στα κτίρια της (Πειραιώς 256).
Και για πρώτη φορά, την καθιερωμένη ετήσια έκθεση αποφοίτων της ΑΣΚΤ επιμελείται ανεξάρτητος, εξωτερικός επιμελητής. Η ΑΣΚΤ ανέθεσε φέτος το εγχείρημα στον ιστορικό τέχνης Χριστόφορο Μαρίνο και συγκρότησε μέσω ανοιχτού καλέσματος της γραμματείας της Σχολής και του facebook, μια ομάδα δεκατριών φοιτητών και αποφοίτων του θεωρητικού της τμήματος, οι οποίοι προσφέρθηκαν να συνδράμουν στην υλοποίηση του πρότζεκτ, ως βοηθοί του επιμελητή.
Η πρωτοτυπία και το ενδιαφέρον στην προκειμένη περίπτωση είναι ότι οι φοιτητές-βοηθοί καθόρισαν τελικά τον χαρακτήρα της επιμέλειας. Παρακινούμενοι από τον Χρ. Μαρίνο στη διάρκεια του ειδικού εργαστηρίου τους, προετοιμάζοντας την έκθεση, «αντέστρεψαν τους ρόλους: οι βοηθοί έγιναν επιμελητές και ο επιμελητής αρωγός τής εργασίας τους, με συντονιστικό και συμβουλευτικό ρόλο» λέει ο Χρ. Μαρίνος και προσθέτει ότι αυτό ίσως είναι το κλειδί για την διαφοροποίηση της φετινής έκθεσης αποφοίτων.
Και για το ευρύτερο κοινό που θα την επισκεφτεί, ο ίδιος επισημαίνει ότι «η έκθεση των αποφοίτων λειτουργεί όπως ένα μενού, που δίνει στο κοινό τη δυνατότητα επιλογής και το βοηθά να εξάγει τα δικά του συμπεράσματα για την τέχνη που εκκολάπτεται στην ΑΣΚΤ και κατ’ επέκταση στην Ελλάδα σήμερα».
Η έκθεση περιλαμβάνει τα έργα 118 αποφοίτων και δίνει το στίγμα της εικαστικής εκπαίδευσης που παράγεται στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών. Ενός εκπαιδευτικού ιδρύματος που είναι παρόν στην εξέλιξη της νεοελληνικής τέχνης «με τα καλά της και τα στραβά της» όπως είπε ο πρύτανης της ΑΣΚΤ, Πάνος Χαραλάμπους, σήμερα στην ξενάγηση της έκθεσης.
Τα θέματα των αποφοίτων φέρουν, άλλοτε έμμεσα και άλλοτε άμεσα, τις «αποχρώσεις» της εποχής που δημιουργήθηκαν. Όπως το έργο της Μαρίας Τζανάκου «Rawmanticism» εμπνευσμένο από τον διωγμό των οροθετικών γυναικών το 2012. Τις «εντάσεις» της πλατείας Συντάγματος στο έργο της Εύας Γιαννακοπούλου. Την ανοχή από τον άλλον στα όρια του δημόσιου χώρου, στο βίντεο με την περφόρμανς του Φίλιππου Βασιλείου, μεταμορφωμένου σε «άνθρωπο κοτόπουλο» που περπατά στο μετρό. Θραύσματα μελαγχολίας, πότε φανερής, πότε αδιόρατης, όπως στο έργο με τη φράση από το ημερολόγιο του Φραντς Κάφκα «2/9/1914: Η Γερμανία κήρυξε τον πόλεμο στη Ρωσία. Το απόγευμα κολυμβητήριο», όπου γίνεται αναφορά στον τρόπο με τον οποίο ένα καθοριστικό γεγονός για τις ζωές όλων, συμπλέει με την ρουτίνα.
