Φουντώνουν τα σενάρια για τις μειώσεις των μισθών στον ιδιωτικό τομέα, εν όψει της ολοκλήρωσης των διαπραγματεύσεων με την τρόικα. Στον ιδιωτικό τομέα, η τρόικα, με επικεφαλής τον Πολ Τόμσεν, εμφανίζεται ανυποχώρητη στη μείωση του κατώτατου μισθού και σε περικοπή του 13ου και 14ου μισθού.

Πληροφορίες, που δεν επιβεβαιώνονται επίσημα από την πολιτική ηγεσία του υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης, αναφέρουν ότι η τρόικα ζητεί μειώσεις στους μισθούς 25%, που θα προέλθουν από τη μείωση των δώρων και επιδομάτων (13ου και 14ου μισθού) και από παρεμβάσεις σε μισθολογικά κλιμάκια και χρονοεπιδόματα.

Για το μισθολογικό κόστος στον ιδιωτικό τομέα, η τρόικα εμφανίζεται ανυποχώρητη στη μείωση του κατώτατου μισθού, σε περικοπή 13ου και 14ου μισθού, σε «πάγωμα» κλιμακίων και μισθολογικών ωριμάνσεων, σε ανατροπή των κανονισμών εργασίας σε ΔΕΚΟ και τράπεζες.

Επίσης, στην περαιτέρω υποβάθμιση των συλλογικών συμβάσεων και συγκεκριμένα μετά την άρση της επέκτασης να καταργηθεί και η μετενέργεια (η ισχύς για ένα εξάμηνο των συμβάσεων μετά τη λήξη τους).

Στο πακέτο των σκληρών μέτρων, που ζητεί η τρόικα από την κυβέρνηση, περιλαμβάνονται ρυθμίσεις που θα οδηγήσουν σε ακόμη μεγαλύτερη ευελιξία στις εργασιακές σχέσεις, σε μια σειρά θεμάτων από τις μειωμένες ώρες απασχόλησης, τις χαμηλότερες αποζημιώσεις, την ενίσχυση του διευθυντικού δικαιώματος στη διευθέτηση του χρόνου εργασίας, νέες αλλαγές στην Διαιτησία (ΟΜΕΔ).

Συνεργασία

Στο μεταξύ, οι τεχνικές ομάδες της τρόικας συνεχίζουν με εντατικούς ρυθμούς τη συνεργασία τους με τις ελληνικές αρχές, ώστε να ολοκληρώσουν τη συμφωνία στα επιμέρους σημεία της δηλαδή τις περικοπές σε δημόσιο τομέα, όπου ζητούν μείωση του προσωπικού κατά 35.000 μέχρι και το τέλος του χρόνου και κλείσιμο 47 οργανισμών του Δημοσίου, όπως η ΤΡΑΙΝΟΣΕ, οι οποίοι κοστίζουν ακριβά και δεν αποδίδουν τα αναμενόμενα οφέλη. Επίσης, ζητούν νέες περικοπές στις ΔΕΚΟ, τόσο στα μισθολόγια όσο και στον αριθμό του προσωπικού.

Οι κρίσιμοι τομείς στους οποίους η τρόικα παραμένει ανυποχώρητη είναι η μείωση του μισθολογικού κόστους στον ιδιωτικό τομέα, η μείωση των επικουρικών συντάξεων, ο περιορισμός του κόστους λειτουργίας του δημόσιου τομέα και η επιτάχυνση των αποκρατικοποιήσεων.

Σε δημοσιονομικό επίπεδο, στόχος είναι να αναληφθούν από την ελληνική πλευρά τα μέτρα τα οποία θα οδηγήσουν το έλλειμμα στο 5,4% του ΑΕΠ (μαζί με την ωφέλεια των 5 δισ. ευρώ που θα έχει από το PSI), από 9,6% του που φαίνεται ότι διαμορφώθηκε το έλλειμμα για το 2011. Με άλλα λόγια, το έλλειμμα, ως απόλυτο μέγεθος, θα πρέπει μέσα σε ένα χρόνο να μειωθεί κατά περίπου 10 δισ. ευρώ, από τα 20,9 δισ. ευρώ το 2011 στο 11, 4 δισ. ευρώ το 2012, προκειμένου να υπάρχει η συνέχιση της υλοποίησης του μνημονίου.

Αν λοιπόν τα μισά από τα απαιτούμενα μέτρα για φέτος εξασφαλίζονται από την ονομαστική διαγραφή χρέους των ιδιωτών, τα υπόλοιπα θα είναι αποτέλεσμα νέων προσαρμογών, συνολικού ύψους περίπου 5 δισ. ευρώ, κυρίως από την πλευρά των δαπανών.

Με δεδομένο ότι η επιβολή νέων φόρων είναι ατελέσφορη, αφού τα επιπλέον έσοδα δεν θα εισπράττονταν, το βάρος πέφτει στις δαπάνες και σε δομικές αλλαγές με δημοσιονομικό αποτέλεσμα, όπως για παράδειγμα η φορολογική διοίκηση και το σύστημα ελέγχου των δαπανών.

Στην προσπάθεια αυτή, το υπουργείο Οικονομικών έχει ήδη δεσμευτεί να προχωρήσει τη μεταχρονολόγηση των μέτρων και πολιτικών που αφορούν το 2013 και το 2014 για φέτος, μένοντας ουσιαστικά ακάλυπτο απέναντι σε ένα νέο κύκλο αποκλίσεων μέσα στο 2012.

Δημοσιονομικά μέτρα

Οι υπολογισμοί, που γίνονται τις τελευταίες 10 ημέρες, αφορούν στην πραγματική δημοσιονομική προσπάθεια που θα πρέπει να κάνει η Ελλάδα, περιλαμβάνοντας τις καθυστερήσεις θεσμοθετημένων αλλά και τη μεγαλύτερη ύφεση της οικονομίας. Σύμφωνα με πληροφορίες, η ύφεση της οικονομίας αναμένεται να βρεθεί λίγο κάτω από το 6% του ΑΕΠ για το 2011, ενώ για το τρέχον έτος η πρόβλεψη έχει ήδη αναθεωρηθεί προς τα πάνω.

Στις χθεσινές συσκέψεις που έγιναν στο Γενικό Λογιστήριο του Κράτους, το βασικό θέμα ήταν η προσπάθεια της μείωσης του συνόλου των δαπανών και ειδικά αυτών που αφορούν το Δημόσιο.

Τα ζητούμενα είναι:

– Η μείωση του προσωπικού του Δημοσίου κατά 30.000 άτομα μέσα στον επόμενο χρόνο, μέσα από καταργηθείσες οργανικές θέσεις του Δημοσίου, αλλά και περιορισμό του προσωπικού και των προνομίων των ΔΕΚΟ, και το κλείσιμο άλλων 47 δημόσιων Οργανισμών.

– Η επέκταση του ενιαίου μισθολογίου και στα ειδικά μισθολόγια του Δημοσίου, με έμφαση κυρίως του ένστολους τόσο του στρατού όσο και της αστυνομίας, αλλά και τους δικαστικούς τους γιατρούς του ΕΣΥ, τους ιατροδικαστές, τους πανεπιστημιακούς, το οποίο σήμερα κοστίζει στο ελληνικό Δημόσιο περίπου 9 δισ. το χρόνο.

– Η περαιτέρω μείωση της ιατρικής και φαρμακευτικής δαπάνης κατά περίπου 400 εκατ. ευρώ από το μέτρο που υιοθέτησε το υπουργείο Υγείας για μηνιαία δαπάνη φαρμάκων στα 240 εκατ. ευρώ και η υποχρέωση των φαρμακευτικών εταιρειών να επιστρέφουν το υπερβάλλον ποσό στο τέλος κάθε τριμήνου.

– Νέες περικοπές στους ΟΤΑ, οι οποίοι έχουν αποκλίνει τους στόχους που είχαν τεθεί με τη μεταρρύθμιση του «Καλλικράτη». Μετά την περικοπή των ΚΑΠ αναμένονται και ποινές για όλους όσοι παραβιάζουν το πλαφόν δαπανών για καθέναν Οργανισμό.

– Περικοπή των αμυντικών δαπανών στο περιθώριο που υπάρχει και με στόχο να μην πληγεί η αμυντική δυνατότητα της χώρας. Συγκεκριμένα, εξετάζεται η αναθεώρηση των δικαιωμάτων προαίρεσης για τις παραλαβές αμυντικού υλικού. Επίσης στις υποχρεώσεις του νέου μνημονίου θα ενταχθεί και η υποχρέωση της Ελλάδας να μειώσει τις κοινωνικές δαπάνες κατά 5%. Αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να μειωθεί κατά περίπου 500 εκατ. ευρώ το ποσό των 9 δισ. ευρώ που δαπανά σήμερα το Δημόσιο για τη χορήγηση των κοινωνικών επιδομάτων. Το ποσό αυτό θεωρείται εφικτό, υπό την έννοια ότι θα προηγηθεί ένα ουσιαστικό ξεκαθάρισμα των επιδομάτων μέσα στο πρώτο τρίμηνο του χρόνου.

πηγη: Ναυτεμπορική