H αδήλωτη εργασία αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα προβλήματα των χωρών μελών της ΕΕ σύμφωνα με την αποκαλυπτική έρευνα του ευρωβαρομέτρου.

Τα αποτελέσματά της κατατάσσουν την Ελλάδα στις πρώτες θέσεις.

Εξαιτίας της κρίσης μάλιστα, η κατάσταση στη χώρα επιδεινώθηκε τα τελευταία χρόνια.

Όπως προκύπτει από την έρευνα που έγινε στο τέλος του 2013, ένας στους δύο Έλληνες που συμμετείχαν, γνωρίζει άτομα που εργάζονται αδήλωτοι, ενώ το αντίστοιχο ποσοστό στην ΕΕ είναι ένας στους τρεις.

Τρεις στους δέκα Έλληνες αγόρασαν τους τελευταίους 12 μήνες προϊόντα και υπηρεσίες που προέρχονταν από αδήλωτη εργασία, τη στιγμή που στο σύνολο της ΕΕ οι αντίστοιχοι αριθμοί ήταν ένας στους δέκα.

Οι τομείς που ευδοκιμεί η αδήλωτη εργασίας στην Ελλάδα είναι οι επισκευές σε σπίτια, οι υπηρεσίες υγείας, οι επισκευές αυτοκινήτων η αγορά τροφίμων και άλλων αγαθών. Κατα μέσο όρο το 25% των ερωτηθέντων στην Ελλάδα ξόδεψε τους τελευταίους 12 μήνες μέχρι 200 ευρώ σε αγαθά και υπηρεσίες που αποτελούσαν προϊόν αδήλωτης εργασίας, το 17% ξόδεψε από 200 μέχρι 500 ευρώ και ο 19% πάνω από 500 ευρώ.

Την ανησυχία του για τις αυξητικές τάσεις που παρουσιάζει η αδήλωτη εργασία στη χώρα μας εξέφρασε ο πρόεδρος του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου Αθηνών, κ. Κωνσταντίνος Μίχαλος.

Σε δηλώσεις του ανέφερε:

«Η μαύρη εργασία είναι ένα φαινόμενο, το οποίο δυστυχώς, στη χώρα μας, όπως προκύπτει κι από το τελευταίο Ευρωβαρόμετρο, παρουσιάζει αυξητικές τάσεις.

Κατά την άποψή μου, αυτό οφείλεται τόσο στην εξασθένηση των ελέγχων στην αγορά εργασίας, όσο και στην οικονομική κρίση και στην αύξηση της ανεργίας.

Είναι ένα εξαιρετικά δυσεπίλυτο πρόβλημα που χρειάζεται στοχευμένες πολιτικές σε όλα τα μέτωπα της οικονομίας, αλλά και της κοινωνίας.

Η εξάλειψη του νοσηρού αυτού φαινομένου μπορεί να επιτευχθεί μόνο με μια συνολική αναπτυξιακή πολιτική που θα ενδυναμώνει την επιχειρηματικότητα και θα καταργεί όλα τα αντικίνητρα για την παραοικονομία και βέβαια, με μία σαρωτική μεταρρύθμιση στα εργασιακά που θα δίνει ανταγωνιστικό πλεονέκτημα στις επιχειρήσεις, αλλά ταυτόχρονα θα διασφαλίζει την ασφάλεια των δικαιωμάτων των εργαζομένων.

Κι επειδή εγώ ποτέ δε μασάω τα λόγια μου, πρωτίστως οι εργοδοτικοί φορείς είναι αυτοί που θα πρέπει να δώσουν τη μάχη για την καταπολέμηση του αντικοινωνικού αυτού φαινομένου κάνοντας μία εκστρατεία για την καταδίκη της ανασφάλιστης εργασίας και την ανάδειξη όλων των πλεονεκτημάτων της ασφαλισμένης και ποιοτικής εργασίας».