Διασφαλίζονται ο χρόνος ασφάλισης και η σύνταξη για την καθαρίστρια από τον Βόλο, όπως ανέφερε σήμερα ο υφυπουργός Κοινωνικών Ασφαλίσεων, Τάσος Πετρόπουλος.
Μιλώντας στον ραδιοφωνικό σταθμό «news24/7», μεταξύ άλλων, ο κ. Πετρόπουλος σημείωσε: «Σήμερα, κρίνεται στον Άρειο Πάγο η τύχη της καθαρίστριας από τον Βόλο. Σήμερα, υπέγραψα απόφαση ότι όταν ένα επάγγελμα ασκείται έστω και με έλλειψη τυπικών προσόντων, αλλά η άσκηση του επαγγέλματος αυτού δεν απαιτεί τέτοιου είδους δικαιολογητικά που να πιστοποιούν την κατάρτιση για την εργασία η οποία παρέχεται, τότε ο χρόνος ασφάλισης που έχει πληρωθεί είναι χρόνος που προσμετράται για τη σύνταξη. Επομένως, η καθαρίστρια θα πάρει τη σύνταξή της, δεν χρειάζεται ούτε πτυχίο, ούτε απολυτήριο λυκείου για να κάνει τη δουλειά της».
Τέλος, ο υφυπουργός Κοινωνικών Ασφαλίσεων υπενθύμισε ότι, στο πλαίσιο της ευαισθησίας της κυβέρνησης για τους αποκλεισμένους και της ασκούμενης αντεγκληματικής πολιτικής, εδώ και δύο χρόνια έχει ψηφιστεί διάταξη βάσει της οποίας οι φυλακισμένοι δεν χάνουν τη σύνταξή τους.
Και δεύτερη καθαρίστρια, από τη Χίο έχει ήδη δικαιωθεί από τον Άρειο Πάγο για πλαστό απολυτήριο
Εν τω μεταξυ, έγινε γνωστή και άλλη όμοια περίπτωση καθαρίστριας, από τη Χίο αυτή τη φορά, που έχει, ήδη, απασχολήσει τον Άρειο Πάγο και έχει αποφανθεί υπέρ της νησιώτισσας καθαρίστριας.
Ειδικότερα, το Ε΄ Ποινικό Τμήμα του Αρείου Πάγου με απόφαση του έχει ήδη αναιρέσει απόφαση του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Πειραιά με την οποία καθαρίστρια από την Χίο καταδικάσθηκε σε φυλάκιση 6 μηνών, με τριετή αναστολή, για απάτη κατ’ εξακολούθηση, ενώ παράλληλα απολύθηκε από τον Δήμο Κορυδαλλού που εργαζόταν.
Η καθαρίστρια, κατά την πρόσληψή της τον Δεκέμβριο του 2002 και την υπογραφή της σύμβασης εξαρτημένης εργασίας αορίστου χρόνου, προσκόμισε πλαστό απολυτήριο από το Γυμνάσιο Βροντάδου Χίου, στο οποίο βεβαιώνεται ότι περάτωσε τη ΣΤ’ τάξη του Γυμνασίου.
Το πλαστό απολυτήριο προσκομίσθηκε προκειμένου να μπορεί να προσληφθεί, ενώ ουδέποτε ολοκλήρωσε το εξατάξιο Γυμνάσιο, αφού εγκατέλειψε τις σπουδές της στην ΣΤ’ τάξη, προκειμένου να παντρευτεί, ενώ το πλαστογραφημένο απολυτήριο αφορούσε άλλη μαθήτρια.
Ακόμη, υποχρεώθηκε να επιστρέψει στον Δήμο το ποσό των 7.333 ευρώ ως μισθολογική διαφορά για το χρονικό διάστημα από 28 Δεκεμβρίου 2002 έως και 23 Δεκεμβρίου 2014, ενώ κατά την απόφαση, πλέον του ότι ζημίωσε τον Δήμο, ωφελήθηκε παράνομα το ποσό αυτό.
Ο Άρειος Πάγος, εξετάζοντας την αναίρεση, επισήμανε ότι η απόφαση του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Πειραιά στερείτε την επιβαλλόμενη ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία και παραβίασε τα άρθρα 98 και 386 του Ποινικού Κώδικα. Κι αυτό επειδή, ενώ δέχεται ότι η πράξη της απάτης τελέσθηκε κατ’ εξακολούθηση (δηλαδή, κάθε μήνα που ελάμβανε το μισθό της), δεν αναφέρει εάν η απάτη διαπράχθηκε αντίστοιχες φορές (κάθε μήνα).
Ακόμη, δεν διευκρινίζει εάν η πλάνη σε βάρος του Δήμου έχει προκληθεί από τη χωριστή κάθε μήνα απατηλή συμπεριφορά της καθαρίστριας ή είναι συνεπεία της πλάνης που προκλήθηκε μια μόνο φορά, αυτή της ημέρας της πρόσληψής της (και προσκόμισης του πλαστού απολυτηρίου).
