Σε γενικές γραμμές, είναι πολύ έξυπνο να λες αυτό που πιστεύεις και να το εννοείς κιόλας. Και πέρα από τα πράγματα που δεν πρέπει να κάνεις, υπάρχουν και αυτά που δεν πρέπει να λες. Στο χώρο εργασίας ειδικότερα, πολλοί τείνουν να χρησιμοποιούν υπερβολικές επιχειρησιακές ορολογίες για να αντισταθμίσουν τυχόν ελλείψεις στις γνώσεις τους και το περιεχόμενο της δουλειάς τους.

Σε αυτό υπάρχει ένας κρυφός κίνδυνος που καραδοκεί και πολύ εύκολα μπορεί κάποιος να πέσει σε διάφορες παγίδες. Για να μην ακούγονται παράξενα τα όσα λες λοιπόν αλλά κυρίως για να μη χάσεις την αξιοπιστία σου και την εμπιστοσύνη των συναδέλφων σου, ορίστε μερικές λέξεις και φράσεις που πρέπει να περιορίσεις στο στενό φιλικό και οικογενειακό σου περιβάλλον.

«Κανένα πρόβλημα»

Ξέρω, τι μπορεί να είναι λάθος σε αυτό; Φαίνεται τόσο αβλαβές, σωστά; Σου ζητούν για παράδειγμα να βγάλεις μια φωτοτυπία και εσύ απαντάς με την παραπάνω φράση. Για τέτοιες περιπτώσεις ίσως και να μην είναι μεγάλο το κακό, αλλά σκέψου να σου έχει ζητήσει ο προϊστάμενός σου να ετοιμάσεις ένα μεγάλο project και να του απαντήσεις με αυτόν τον τρόπο; Ακριβώς. Και μόνο που η απάντησή σου θα έχει μέσα της τη λέξη «πρόβλημα», θα προκαταβάλεις αρνητικά τον συνομιλητή σου.

«Οπωσδήποτε»

Είτε το χρησιμοποιείς για να εκφράσεις τη βεβαιότητά σου, είτε με ειρωνικό τόνο σε στυλ «ναι, καλά», υπάρχει κι εδώ ένα πρόβλημα. Όπως συμβαίνει και με το «κανένα πρόβλημα», υπάρχει ένας ύποπτος τόνος κι εδώ, αλλά αυτό δεν είναι το μόνο μειονέκτημα. Η λέξη συχνά χρησιμοποιείται περιφρονητικά για να απορριφθεί η ιδέα ή η γνώμη κάποιου. Μια άρνηση όχι και τόσο κομψή.

«Έτσι έχουν τα πράγματα»

Ένα από τα κλισέ που σε κάνει να ακούγεσαι μεν στοχαστικός. Αλλά στοχαστικός και τεμπέλης. Μια φράση επαναλαμβανόμενη και χωρίς νόημα. Οι περισσότεροι από όσους χρησιμοποιούν αυτήν ή παρεμφερείς εκφράσεις, στην πραγματικότητα δεν κάνουν τίποτα παραπάνω από το να επιβεβαιώνουν το πόσο έχουν επαναπαυτεί σε κάποιες καταστάσεις, απορρίπτοντας χωρίς πολύ συζήτηση νέες ιδέες.

«Είμαι έξω φρενών»

Ακούγεται κατεξοχήν σε εργασιακούς χώρους της πατρίδας μας με την απαραίτητη βοήθεια της Παναγίας και της γενετήσιας πράξης, κυρίως από ημιμαθή και κομπλεξικά αφεντικά και προϊσταμένους, κατά τη διάρκεια της αγαπημένης του συνήθειας: αυτής του καθημερινού εργασιακού bullying. Αλλά δεν χρειάζεται να την χρησιμοποιείς κι εσύ, όπως δεν χρειάζεται επίσης να επιδεικνύεις τον εκνευρισμό σου. Σε κάνει να ακούγεσαι θυμωμένος και μη συνεργάσιμος και ασφαλώς δεν πρόκειται ποτέ να δουλέψει υπέρ σου.

«Δεν μπορώ»

Πολύ συνηθισμένο – κάποια στιγμή στην επαγγελματική σου ζωή μοιραία θα φτάσεις σε αυτό το σημείο. Αλλά διάλεξε προσεκτικά τις λέξεις με τις οποίες θα το πλαισιώσεις. Για παράδειγμα αντί να πεις «Δεν μπορώ να σας έχω έτοιμο το report μέχρι την επόμενη Δευτέρα» σε ένα meeting, θα ήταν πολύ πιο σοφό να το διαφοροποιήσεις σε «Το report θα είναι έτοιμο αμέσως μετά την επόμενη Δευτέρα». Αυτομάτως, μετατρέπεσαι από κάποιον που δεν μπορεί στο ακριβώς αντίθετο. Γενικότερα, φράσεις που ξεκινούν από «δεν» είναι σημαντικό να τις αποφεύγεις.

«Το ελπίζω»

Στην καλύτερη των περιπτώσεων σε κάνει να ακούγεσαι σαν ένα άτομο με χαμηλή αυτοπεποίθηση. Ακόμη και για κάτι που δεν είσαι σίγουρος ότι θα συμβεί ή για ένα project που περιέχει ρίσκο, δείξε πως γνωρίζεις και πιστεύεις το αντικείμενό σου. Ξέρεις, οι άνθρωποι σε κρίνουν πολύ συχνά από όλα όσα λες και όχι τόσο από αυτά που κάνεις.