Η ποίηση του Κωνσταντίνου Καβάφη δεν είναι μόνο διαχρονική αλλά και «πολυταξιδεμένη».

Το τελευταίο της «ταξίδι» το έκανε στην πόλη Λέιντεν της Νότιας Ολλανδίας.

Συγκεκριμένα ένα απόσπασμα από τη συλλογή «Κρυμμένα» του ποιητή κοσμεί στα ελληνικά τον τοίχο ενός κτιρίου.

Το ποίημα:

KΡΥΜΜΕΝΑ

Aπ’ όσα έκαμα κι απ’ όσα είπα

να μη ζητήσουνε να βρουν ποιος ήμουν.

Εμπόδιο στέκονταν και μεταμόρφωνε

τες πράξεις και τον τρόπο της ζωής μου.

Εμπόδιο στέκονταν και σταματούσε με

πολλές φορές που πήγαινα να πω.

Οι πιο απαρατήρητές μου πράξεις

και τα γραψίματά μου τα πιο σκεπασμένα —

από εκεί μονάχα θα με νιώσουν.

Aλλά ίσως δεν αξίζει να καταβληθεί

τόση φροντίς και τόσος κόπος να με μάθουν.

Κατόπι — στην τελειοτέρα κοινωνία —

κανένας άλλος καμωμένος σαν εμένα

βέβαια θα φανεί κ’ ελεύθερα θα κάμει.

(Από τα Κρυμμένα Ποιήματα 1877;-1923, Ίκαρος 1993)