Λύση σε ένα πρόβλημα που χρονίζει στο ελληνικό δημόσιο εδώ και έναν αιώνα επιχειρεί να δώσει το Υπουργείο Διοικητικής Ανασυγκρότησης θέτοντας τέλος στην πανσπερμία των διαφορετικών συμβάσεων εργασίας που συνάπτει το δημόσιο με υποψήφιους υπαλλήλους του.

Μόνο για το 2016 αναμένεται να διοριστούν σε διάφορες υπηρεσίες και φορείς του δημοσίου ως μόνιμοι ή αορίστου χρόνου περίπου 9.000 άτομα (ανάμεσά τους επιτυχόντες παλαιότερων διαγωνισμών του ΑΣΕΠ, διορισθέντες με αμετάκλητες δικαστικές αποφάσεις κλπ) εκ των οποίων οι 3.000 βρίσκονται ήδη σε φάση τοποθέτησης σε κενές οργανικές θέσεις.

Εκτός των μονίμων αναμένεται να διοριστούν με διαφορετικές συμβάσεις ως εποχικό ή έκτακτο προσωπικό άλλοι 20.000 υπάλληλοι καλύπτοντας πρόσκαιρες και επείγουσες, κατά κύριο λόγο, ανάγκες.

Ωστόσο, σύμφωνα με το newpost, εκείνο που προκαλεί προβληματισμό στο Υπουργείο Διοικητικής Ανασυγκρότησης είναι η διαφορετικότητα και η πολυπλοκότητα των συμβάσεων εργασίας που συνάπτει κάθε χρόνο το δημόσιο.

Στόχος της πολιτικής ηγεσίας είναι να δοθεί τέλος στις διαφορετικές συμβάσεις εργασίας (μόνιμοι, αορίστου χρόνου, έργου, ορισμένου χρόνου, με έμμισθη εντολή κλπ) με την καθιέρωση δύο μόνο βασικών κατηγοριών.

Του μόνιμου προσωπικού, με την κατάργηση των συμβασιούχων αορίστου χρόνου και του έκτακτου προσωπικού με κοινές συμβάσεις εργασίας οι οποίες θα χαρακτηρίζονται ως εποχικές συμβάσεις συγκεκριμένου χρόνου και έργου.

Με ένα λόγο θα καταργηθούν οι συμβάσεις εργασίας ορισμένου χρόνου (εξάμηνες,οκτάμηνες η ετήσιες) και οι συμβάσεις έργου (εξάμηνες η ετήσιες) και στη θέση τους θα υπάρχουν μόνον εποχικές συμβάσεις συγκεκριμένου χρόνου οι οποίες όμως δεν θα ανανεώνονται μετά τη λήξη τους.

Με τον τρόπο αυτό θα αποφεύγονται οι συμβάσεις  εξαρτημένης εργασίας, άρα και οι πιθανές προσφυγές των συμβασιούχων στα δικαστήρια όπου με την επίκληση ότι καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες πετυχαίνουν την ανανέωση των συμβάσεων τους η ακόμη και τη μετατροπή τους σε αορίστου χρόνου.