«Χρυσή» επένδυση τα αρωματικά-φαρμακευτικά φυτά
«Χρυσή» επιχειρηματική ευκαιρία χαρακτήρισε την αξιοποίηση των αρωματικών και φαρμακευτικών φυτών ο αναπληρωτής υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων Πάρις Κουκουλόπουλος, με αφορμή την υπογραφή της απόφασης για τον Τεχνικό Κανονισμό Αποδοχής Ποικιλιών Αρωματικών και Φαρμακευτικών Φυτών.
«Διαβατήριο για αυτήν την ευκαιρία» είπε, «αποτελεί ο Τεχνικός Κανονισμός και η δημιουργία του Εθνικού Καταλόγου, που θα πιστοποιεί την προέλευση, θα δίνει υπεραξία στα προϊόντα και θα ανοίξει το δρόμο τόσο για νέες θέσεις εργασίας όσο και για νέες αγορές, όπου υπάρχει αυξημένη ζήτηση για τα βότανα και τα αιθέρια έλαια της πατρίδας μας, για χρήσεις στα τρόφιμα, τη φαρμακευτική και την κοσμετολογία».
Με τη δημοσίευση της εν λόγω υπουργικής απόφασης, η χώρα αποκτά για πρώτη φορά τη δυνατότητα να δημιουργήσει τον Εθνικό Κατάλογο Αρωματικών και Φαρμακευτικών Φυτών και να εγγράψει σε αυτόν βελτιωμένες ελληνικές και ξένες ποικιλίες, με πρώτα στον κατάλογο τον άνηθο, τον βασιλικό, το χαμομήλι, το θυμάρι και τη ρίγανη, ενώ θα ακολουθήσουν σταδιακά και τα υπόλοιπα είδη. Η απουσία ενός Εθνικού Καταλόγου, που να πιστοποιεί την προέλευση του πολλαπλασιαστικού υλικού στα αρωματικά φυτά, αποτελούσε τροχοπέδη στις προοπτικές ανάπτυξης του κλάδου στη χώρα μας.
Το έλλειμμα αυτό είχε επισημανθεί από αγρότες και επιχειρηματίες, οι οποίοι αναγκάζονταν, λόγω της έλλειψης θεσμικού πλαισίου πιστοποίησης και εμπορίας πολλαπλασιαστικού υλικού αρωματικών, αρτυματικών και φαρμακευτικών φυτών, να προσφεύγουν σε εισαγωγές ελληνικών ποικιλιών από άλλες χώρες – διαδικασία που αύξανε το κόστος- ή να χρησιμοποιούν ελληνικά φυτά που λόγω της μη πιστοποίησης, κατέληγαν σε χαμηλές τιμές πώλησης, ενέργειες που οδηγούσαν τελικά σε μη ανταγωνιστικά ελληνικά προϊόντα.
Τα Αρωματικά, Αρτυματικά και Φαρμακευτικά Φυτά (Αρ.Α.Φ.) κατείχαν ανέκαθεν εξέχουσα θέση στους πολιτισμούς όλων των λαών και όλων των εποχών. Οι Αιγύπτιοι χρησιμοποιούσαν τα αιθέρια έλαια για θεραπευτικούς σκοπούς, όπως φανερώνουν σχετικές καταγραφές που βρίσκονται σε παπύρους της εποχής των Φαραώ. Οι γνώσεις αυτές πέρασαν αργότερα σε επόμενους πολιτισμούς των Ρωμαίων και των Ελλήνων, οι οποίοι χρησιμοποίησαν πληθώρα των φυτών αυτών ως αρτύματα-καρυκεύματα. Οι Κινέζοι είναι επίσης γνωστό ότι χρησιμοποιούσαν και συνεχίζουν μέχρι σήμερα να χρησιμοποιούν τα φυτά αυτά για θεραπευτικούς σκοπούς.
Η χώρα μας, λόγω των γεωμορφολογικών και βιοκλιματικών συνθηκών της, συνιστά ιδανικό τόπο για την ανάπτυξή τους με μια μοναδική βιοποικιλότητα που ξεπερνά τα 250 είδη αυτοφυών ειδών. Σημαντικά για τον ελληνικό χώρο θεωρούνται πολλά είδη όπως βασιλικός, γλυκάνισος, δίκταμος, κρόκος, μάραθος, μέντα, ρίγανη, τσάι του βουνού.
